Voorbeeld van metaaloxiden

Metaaloxiden zijn de chemische verbindingen bestaande uit een metaal en het element zuurstof. Deze kunnen zich vormen wanneer de omgevingslucht raakt het oppervlak metalen. Deze reactie is gemakkelijker wanneer het metaal heeft gehad contact met water. Water, ook wel "het universele oplosmiddel" genoemd, is in staat externe metaaldeeltjes los te maken en deze oxideren.

Een metaal zoals ijzer wordt gebruikt om solide structuren te vormen. Wanneer zijn roest begint te vormen, wordt gezegd dat het wordt onderworpen aan een oxidatie reactie:. Het oxide is een roodachtig oranje poeder, dat niet langer zal dienen om stabiliteit en stijfheid aan het materiaal te geven. Het fenomeen waarbij het materiaal verslechtert en zijn bruikbaarheid verliest door de oxidatiereactie wordt genoemd corrosie.

Formules van metaaloxiden

Allereerst om te schrijven de formule van alle metaaloxide het metalen symbool wordt eerst geplaatst, en dan het zuurstofsymbool. Het krijgt aandacht voor valenties, zowel metaal als zuurstof. Deze worden uitgewisseld en ze zetten als abonnementen van tegenstellingen.

Bijvoorbeeld:

• Zink (Zn) heeft een valentie van +2. Zuurstof (O) heeft valentie -2. Het symbool voor metaal wordt geschreven en dan het symbool voor zuurstof: Zn-O. De twee nummers van de valenties worden verwisseld. Zn links₂OF₂. Omdat de valenties gelijk zijn, kan de formule zonder getallen worden gelaten: ZnO.
• Aluminium (Al) heeft valentie +3. Zuurstof (O) heeft valentie -2. Het symbool voor metaal wordt geschreven en dan dat van zuurstof: Al-O. De twee nummers van de valenties worden verwisseld. Het blijft bij₂OF₃.
• Een van de valenties van chroom (Cr) is +3. Zuurstof (O) heeft valentie -2. Het symbool voor metaal wordt geschreven en dan dat van zuurstof: Cr-O. De twee nummers van de valenties worden verwisseld. Cr blijft₂OF₃.

Nomenclatuur van metaaloxiden

Metaaloxiden zijn gemakkelijk te benoemen; dit hangt alleen af ​​van de valenties of oxidatietoestanden die de metaalatomen hanteren. Daarom zijn de soorten nomenclatuur ingedeeld in drie verschillende:

• Metaaloxiden met enkele valentie
• Metaaloxiden met twee valenties
• Metaaloxiden met verschillende valenties

Metaaloxiden met enkele valentie

Wanneer het metaal slechts één valentie verwerkt, zoals alkalimetalen, aardalkalimetalen en andere, wordt alleen het volgende formaat gebruikt voor de naam van de oxiden:

Roest + van + Metaal

Bijvoorbeeld:

• Zink verwerkt valentie +2. Het oxide, ZnO, heet: Zinkoxide.
• Natrium behandelt valentie +1. Zijn oxide Na₂Of het heet: Natriumoxide.
• Kalium verwerkt valentie +1. Zijn oxide K₂Of het heet: Kaliumoxide.
• Magnesium verwerkt valentie +2. Het oxide MgO heet: Magnesium Oxide.
• Aluminium handgrepen valentie +3. Zijn oxide Al₂OF₃ heet: Aluminiumoxide.

Metaaloxiden met twee valenties

Wanneer het metaal twee valenties hanteert, kunnen de achtervoegsels "beer", voor de lagere valentie, en "ico", voor de hogere valentie, worden gebruikt. De volgende formaten worden gevolgd:

Oxide + Metaal- "beer"

Oxide + Metaal- "ico"

Bijvoorbeeld:

• IJzer hanteert twee valenties: +2 en +3. Uw eerste oxide FeO (of Fe₂OF₂) is genaamd IJzeroxide. Het belangrijkste oxide Fe₂OF₃ is genaamd IJzeroxide.
• Mercurius verwerkt twee valenties: +1 en +2. Je eerste oxide Hg₂Of heet het Mercuriusoxide. Het belangrijkste oxide HgO (of Hg₂OF₂) is genaamd Mercuriusoxide.
• Kobalt hanteert twee valenties: +2 en +3. Zijn eerste oxide CoO (of Co₂OF₂) is genaamd Kobaltoxide. Zijn belangrijkste oxide Co₂OF₃ is genaamd Kobaltoxide.

Metaaloxiden met verschillende valenties

Wanneer een metaal meerdere valenties verwerkt, wordt een numeriek voorvoegsel toegevoegd aan het woord "oxide", zoals "di" (twee), "tri" (drie), "tetra" (vier), "penta" (vijf). En het volgende formaat wordt gebruikt:

(voorvoegsel) -Metaal + oxide

Bijvoorbeeld:

• Mangaan behandelt verschillende valenties. Wanneer het zich bindt aan zuurstof om de formule te vormen MnO₂ (dat is Mn₂OF₄ vereenvoudigd), het heet Mangaandioxide.
• Vanadium verwerkt verschillende valenties. Wanneer het zich bindt aan zuurstof om de formule te vormen V₂OF₅, Het heet Vanadiumpentoxide.
• Chroom is een van de elementen die de meeste valenties verwerken. Wanneer het zich bindt aan zuurstof om de formule te vormen CrO₃ (dat is Cr₂OF₆ vereenvoudigd), het heet Chroomtrioxide.

Voorbeelden van metaaloxiden

• Lithiumoxide (Li₂OF)
• Natriumoxide (Na₂OF)
• Kaliumoxide (K₂OF)
• Rubidiumoxide (Rb₂OF)
• Cesiumoxide (Cs₂OF)
• Magnesiumoxide (MgO)
• Calciumoxide (CaO)
• Strontiumoxide (SrO)
• Bariumoxide (BaO)
• IJzeroxide (FeO)
• IJzeroxide (Fe₂OF₃)
• Zinkoxide (ZnO)
• Mangaandioxide (MnO₂)
• Cadmiumoxide (CdO)
• Kwikoxide (Hg₂OF)
• Kwikoxide (HgO)
• Koperoxide (Cu₂OF)
• Koperoxide (CuO)
• Zilveroxide (Ag₂OF)
• Nikkeloxide (NiO)
• Palladiumoxide (PdO)
• Platinaoxide (Pt₂OF₄)
• Vanadiumpentoxide (V₂OF₅)
• Kobaltoxide (CoO)
• Kobaltoxide (Co₂OF₃)
• Osmiumtetraoxide (OsO₄)
• Dichroomtrioxide (Cr₂OF₃)
• Chroomtrioxide (CrO₃)
• Wolfraamoxide (WO₃)
• Titaandioxide (TiO₂)