Sfeer Kenmerken

Het heet atmosfeer naar de laag die sommige hemellichamen omringt, die wordt gevormd door verschillende gassen die door kracht worden aangetrokken zwaartekracht van het hemellichaam waartoe ze behoren, stabiel blijvend rondom het lichaam op bepaalde hoogten van de dezelfde. Het is in de atmosfeer van onze planeet waar de lucht die we inademen wordt gevonden, een mengsel van verschillende gassen en stoffen. zoals stikstof, zuurstof, kooldioxide, ozon, water en stofdeeltjes, die in verschillende hoeveelheden binnen haar.

In het geval van de aarde is de atmosfeer ongeveer tussen de 2.000 en 10.000 kilometer dik als we het buitenste deel van de exosfeer meetellen, het concentreren van min of meer de helft van de verbindingen waaruit de massa bestaat in de eerste elf of twaalf kilometer, die de zogenaamde troposfeer.

In de onderste lagen tussen 9 kilometer aan de polen en 17 tot 18 kilometer hoog aan de evenaar heeft het een consistente homogeniteit in een combinatie van stikstof (78%), zuurstof (21%) waterdamp en andere gassen, die ideaal zijn voor de ademhaling van planten en dieren.

Kenmerken van de atmosfeer van de aarde:

Het is van levensbelang. Het is het gasvormige omhulsel dat onze planeet omringt en eraan vastzit dankzij de zwaartekracht. Het bestaat uit verschillende gassen en stofdeeltjes en wordt bevolkt door verschillende micro-organismen (in de troposfeer). Dankzij het zijn er verschillende atmosferische verschijnselen zoals wolken, regen, wind, bliksem, enz. Zonder dat zou het leven op de planeet niet mogelijk zijn, omdat het ontbreken ervan, de hitte veroorzaakt door de zon of extreme kou, evenals de kosmische straling, ze zouden elke vorm van leven op het oppervlak uitroeien, naast het verdampen van water, zijnde de beschermende laag die de oppervlaktetemperaturen regelt planetair. Het beschermt de planeet ook tegen talloze meteorietinslagen die worden weggesleten bij het betreden ervan.

Samenstelling.- Onze atmosfeer bestaat uit verschillende gassen, maar ook uit vaste deeltjes die erin zweven (stofdeeltjes). De gassen waaruit het is samengesteld zijn stikstof (N₂), 78,084%, Zuurstof (O₂) 20,946%, Argon (Ar) 0,946%, Kooldioxide (CO₂) 0,0387%, Neon (Ne) 0,001818%, Helium (He) 0,000524%, Methaan (CH₄) 0,000179%, Krypton (Kr) 0,000114%, Waterstof (H₂) 0,000051, lachgas (N2O) 0,00003%, xenon (Xe), ozon (O₃), Stikstofdioxide (NO₂), Jodium (I), Ammoniak (NH₃) evenals andere gassen in kleinere hoeveelheden, en een grote hoeveelheid waterdamp.

Temperatuurvariatie.- In de verschillende lagen is er een afname van de temperatuur samen met de toename van de hoogte, behalve in de troposfeer, waar dank de ozonlaag heeft het tegenovergestelde effect, waardoor de temperatuur stijgt als ultraviolette straling van het UV-B-type en UV-C. In dit verband moet worden opgemerkt dat het type UV-A-stralen de ozonlaag kan binnendringen, maar in tegenstelling tot UV-B- en UV-C-stralen zijn ze niet zo schadelijk voor de mens. levend, zelfs noodzakelijk voor sommige chemische processen van levende organismen, een voorbeeld hiervan is wanneer ze ingrijpen in het proces van vitamine D in de huid van het wezen mens.

Divisie.- Het is verdeeld in verschillende lagen op basis van zijn dichtheid, samenstelling en verschillende eigenschappen, waarvan de troposfeer de meest is laag, (de zeespiegel wordt als nulreferentiepunt genomen om de lagen te meten atmosferisch). De troposfeer begint op zeeniveau tot gemiddeld ongeveer twaalf kilometer, lager bij de polen (negen kilometer) en hoger op de evenaar (18 kilometer), gevolgd door Stratosfeer, die hem volgt tot ongeveer 50 kilometer hoog, gevolgd door de Mesosfeer die 80 of 85 kilometer van het oppervlak reikt, voortgezet door de Thermosfeer begint ongeveer 100 km (in de zogenaamde kármán-lijn) die 500 km in hoogte begrenst met de exosfeer, de buitenste laag van de atmosfeer, die grenst aan de interstellaire ruimte.

Troposfeer.- Het is de laag waarin het leven zich ontwikkelt, evenals de verschillende atmosferische verschijnselen zoals luchtmassabewegingen en waterdamp; Het is waar wolken worden gevormd en waar de meeste verschillende klimatologische fenomenen, regens, thermische veranderingen, wind en waar de levensduur van het oppervlak zich ontwikkelt vanwege de gasvormige samenstelling land. Het is binnen deze laag dat vogels en de meeste vliegtuigen vliegen. Daarin neemt de temperatuur af naarmate de hoogte toeneemt, tot 50 graden onder nul in de grenzen met de stratosfeer, en op dezelfde manier is zuurstof schaars met toenemende hoogte.

Stratosfeer.- Het is de atmosferische laag die de troposfeer volgt, beginnend tussen 10 of 18 kilometer waar de troposfeer eindigt tot ongeveer vijftig kilometer boven zeeniveau. Daarin neemt de temperatuur in de tropopauze (grens tussen de troposfeer en de stratosfeer) toe, die ligt tussen de 50 en 55 graden Celsius onder nul, waardoor de temperatuur naarmate de hoogte toeneemt, vanwege het gebrek aan vochtigheid en de effecten van ozon, dat wordt aangetroffen in de stratosfeer (bijna aan het einde), waar ongeveer 90% van de ozon in de atmosfeer, dat verantwoordelijk is voor het absorberen van tussen 97 en 99% van de ultraviolette straling (voornamelijk UV-stralen van het type UV-B en UV-C, die schadelijk zijn voor levende wezens, en zonder Ze laten echter een deel van de UV-stralen van het UV-A-type door, die niet zo schadelijk zijn voor het leven (en zelfs in bepaalde hoeveelheden nodig zijn voor levende wezens), waardoor het bestaan ​​van leven. Ter hoogte van dit deel van de atmosfeer zijn slechts enkele supersonische vliegtuigen van het type Concord, Mig-31 of SR-71, die bestand zijn tegen de druk- en temperatuurveranderingen die zich daarin voordoen hoogten.

Mesosfeer.- De mesosfeer is de laag die doorloopt naar de stratosfeer; het begint ongeveer 50 kilometer van het oppervlak en strekt zich uit tot 80 kilometer hoog. Het is proportioneel groter dan de andere voorgaande lagen, het bevat ongeveer 0,1% van de massa totale lucht, stikstof en zuurstof zijn de overheersende gassen erin, hoewel er ook ozon en andere zijn; gassen. In dit deel van de atmosfeer is de druk veel lager dan in de stratosfeer. Naarmate de hoogte toeneemt, daalt de temperatuur tussen 70 of 80 graden onder nul, tot zelfs 90 graden onder nul, het koudste deel van de atmosfeer.

Thermosfeer.- De thermosfeer of ionosfeer, In dit deel van de atmosfeer verandert de luchttemperatuur afhankelijk van de meer of minder zonnestraling die beïnvloedt het zowel overdag als het hele jaar door en bereikt temperaturen van 1500 graden Celsius of meer. In dit deel van de atmosfeer komt het zogenaamde pool- en noorderlicht voor.

Exosfeer.- Het is het buitenste deel van de atmosfeer, het begint tussen 600 en 800 kilometer van het oppervlak en eindigt tussen 2000 en 10.000 kilometer; het is het meest afgelegen atmosferische gebied van het aardoppervlak, grenzend aan de ruimte. In dit gebied is de druk minimaal, bijna onbestaande. Daarin verliezen de luchtdeeltjes hun fysisch-chemische eigenschappen. Wordt voornamelijk gevormd door plasmamaterie (materie in de plasmatoestand). In dit deel van de atmosfeer bepaalt de ionisatie van moleculen (deeltjes) dat de aantrekkingskracht van het aardmagnetisch veld groter is dan die van het zwaartekrachtsveld. Het is het deel van de atmosfeer waarin de dichtheid van atomen lager is en het vacuüm nadert naarmate de hoogte stijgt en de ruimte bereikt.