Voorbeeld van herhalende figuren

De repetitieve figuren Ze zijn een retorisch apparaat dat wordt gebruikt om de kenmerken van een object te benadrukken.

Over het algemeen is het gebruik van repetitieve figuren laat de paragraaf waar ze worden gebruikt om een ​​beter ritme en geluid te verkrijgen. Dit literaire apparaat wordt veel gebruikt in zowel poëzie als proza.

In poëzie gaat het altijd naar het begin van de verzen, het kan continu in alle regels zijn, of discontinu ofwel precies aan het begin in sommige en iets later in andere, of in sommige regels ja en bij anderen niet.

Tijdens gebruik repetitieve figuren in proza ​​worden ze gebruikt aan het begin van zinnen die deel uitmaken van een toespraak, waarin de auteur zoekt author enige vorm van overtuigingskracht uitoefenen door uit te nodigen om na te denken over wat constant is herhaling.

Bij repetitieve figuren die in een tekst of toespraak worden gevonden, worden Anaphoras genoemd.

Voorbeeld van repetitieve figuren in poëzie:

Zijn ogen waren groot en van een diepe blik,

ze hadden de gouden kleur,

de gouden kleur die twee druppels honing hebben,

de gouden kleur van een zonsopgang,

de gouden kleur van de huid van een mooie leeuw

de gouden kleur van tarwe.

Zijn handen, zacht en wit,

de kleur van porselein,

zijn handen waren prima, goed verzorgd,

zijn lange vingers gaven een elegant silhouet aan zijn handen,

zijn handen waren ideaal om piano te spelen.

Voorbeeld van repetitieve figuren in proza:

En niemand kan zeggen dat ze hebben liefgehad als ze nooit hebben gehuild toen ze een zonsopgang zagen. Als je het nog nooit hebt gemist om in het gezelschap van je geliefde door de velden te wandelen. Als je je nooit alleen hebt gevoeld in hun afwezigheid, zelfs als je wordt vergezeld door honderden mensen, als je nooit het geluk hebt gevoeld dat voortkomt uit het zien dat het object van je liefde bestaat; zo nooit, ondanks de afstand, heeft hij de nabijheid van zijn liefde gevoeld.