Emos-functies

Emo wordt een subcultuur of stedelijke stam genoemd die naar voren kwam als een subgenre van hardcore punk, dat hoewel het een genre was musical breidde zich uit naar verschillende gebieden, zoals mode en een "alternatieve" sociale trend als subcultuur populair. Het ontwikkelde zich voor het eerst als een muzikaal genre in het midden van de jaren tachtig, maar veranderde later in een collectieve beweging of stedelijke stam in de late jaren negentig met een hausse gedurende het decennium van de of tweeduizend.

Kenmerken van de Emo's:

Het woord Emo duidde oorspronkelijk op een van de subgenres van Hardcore, de emotionele hardcore, deze muziekstijl heeft de eigenaardigheid dat de teksten ze praten meer over gevoelens en persoonlijke problemen, vooral op een zeer emotionele toon, en het is precies van daaruit dat de emo-beweging deze naam en ideologie heeft overgenomen emotioneel.

Muziek.- Er worden muzikaal melodieuze en zachte klanken gebruikt die ze contrasteren met kreten van woede en enkele schelle klanken, om de stemmingen in hetzelfde muziekstuk te benadrukken. De muziek waar leden van deze subcultuur het liefst naar luisteren, schommelt tussen de genres poppunk, poprock, vooral tussen de zogenaamde “emo poser ", wat meer typerend is voor de" originele of echte emo's "luisteren naar hardcore punkmuziek, zijnde de muziek waarmee het in de jaren 80 begon beweging.

Pessimistische kijk op het leven. Binnen deze stadsstam heerst een pessimistische kijk op het leven, die geneigd is een gevoel van onenigheid met de samenleving en met de wereld in het algemeen, zinspelend op het feit dat we momenteel in een samenleving leven decadent.

Extreme dunheid.- Binnen de pessimistische en decadente visie die deze subcultuur idealiseert, proberen ze in veel gevallen hun lichaam te stileren, naast het dragen van kleding. Strak zittende, zoals broeken en strakke shirts, hebben ze de neiging om diëten te volgen die hun lichaamsmassa verlagen, naast het toestaan ​​van de uiterlijk van donkere kringen (of in jouw geval opzettelijk make-up), om in lijn te zijn met de emo-stijl en mode die een beeld geeft van afwijzen.

Manieren om te kleden.- Deze subcultuur heeft kledingstijlen ontleend aan andere subculturen, zoals indiepunk, punkrock en gothic uit de jaren 90, waardoor er zeker combinaties in kleding, is het kenmerkend voor de leden van deze subcultuur om donker gekleurde kleding te dragen gecombineerd met wit, roze en rood, zoals in sokken gedragen door vrouwen waarin het gebruik van rode en witte strepen gebruikelijk is, te combineren met t-shirts, buisbroeken (smal aan de onderkant) of rokken van zwarte of roze kleur, en soms dragen ze zwarte shirts of t-shirts (in maat die dicht bij het lichaam ligt, dat wil zeggen kleiner dan de maten die ze zouden moeten dragen), met een kleine stropdas die contrasteert met de kleur van andere kleding en bij veel gelegenheden met prints van botten, harten, huilende poppen, gebroken harten, engelen met vleugels zwart (overgenomen uit de gotische subcultuur), evenals filmpersonages in de stijl van "het lijk van de bruid", of "de vreemde wereld van Jack", genomen als symbolen hiervan beweging of subcultuur.

Op dezelfde manier dragen ze meestal armbanden, armbanden en verschillende ornamenten en accessoires van zwarte, rode en witte kleuren, ook met prints en borduurwerk van harten, huilende poppen of droevige en karakterafdrukken zoals die in de hierboven genoemde films, die een aanvulling vormen op het overvloedige en continue gebruik van make-up om de personages te markeren die ze verpersoonlijken, karakters die emoties zoals verdriet of teleurstelling aanduiden, onder andere deze make-up en andere accessoires en parafernalia zoals riemen met opvallende spikes (uit punk), en zijn gedragen door zowel mannen als vrouwen, waarbij ze grotendeels de kleding en manier van sommige "goths" imiteren, maar met duidelijke verschillen, waaronder de pony die Ze zijn gewend om de helft van hun gezicht te bedekken, hoewel vrouwen naast een pony ook lomp haar gebruiken en het is soms ook rood, geel of wit geverfd, hoewel de zwart en roze.

Andere accessoires die ze gebruiken zijn oorbellen, ringen, armbanden, piercings, oorbellen en tatoeages op de lichaam, evenals het gebruik van tennisschoenen en in sommige gevallen mijnschoenen of het type dat door gothics en mannen wordt gedragen. punk.

Een zekere mate van infantilisme. Om te ontsnappen aan de realiteit waarin ze leven, kiezen sommigen voor een zekere mate van infantilisme, in die zin dat ze de verantwoordelijkheden die worden verworven naarmate ze ouder worden en ze in zekere zin van plan zijn om als adolescent of kind te blijven, wat tot uiting komt in hun kleding door gebruik te maken van afbeeldingen van poppen (teddyberen, konijnen, poppen, enz.), evenals tekenfilms waarin ze worden gezien weerspiegeld.

Toespeling op zelfmoord. Zowel in sommige patronen van hun kleding, in de teksten van een deel van de muziek van dit subgenre, als een van de gedachtelijnen waarmee ze de werkelijkheid ontwijken, zinspelen ze op de zelfmoord, als een manier om problemen en gebeurtenissen in het dagelijks leven te vermijden en door onenigheid met het leven zelf, zinspelend op het feit dat hun ouders, familieleden of kennissen hen enig kwaad (echt of nee), proberen de problemen van het leven te vermijden door zich te isoleren van de samenleving in het algemeen en van het gezin in plaats van samen te werken met andere jonge mensen die tot deze beweging behoren, en door het gebruik van de dreiging met zelfmoord, aangezien het gebruikelijk is dat ze hun familieleden en goede vrienden waarmee ze zelfmoord zullen plegen op een bepaalde manier bedreigen en afpersen, in veel gevallen bereikend het voltrekken.

Snijden.- In dit opzicht valt een gewoonte op die populair is geworden onder deze stedelijke stam, namelijk het doorsnijden van de aderen of het doorsnijden van de huid van de polsen, benen of andere delen, elke keer dat ze zich depressief voelen, of het nu is vanwege een liefdesverdriet, familie- of schoolonenigheid en zelfs kleine dingen als het niet halen van een test of het niet bijwonen van een vergadering of concert, enz., proberen de aandacht te trekken van de mensen om hen heen en op een bepaalde manier hun familieleden en vrienden manipuleren met dat gedrag zelfdestructief.

Het is ook kenmerkend voor deze stadsstam dat datende koppels of groepen vrienden die tot deze groep behoren samenkomen om de zogenaamde snij-, risuka- of zelfverwonding, die bestaat uit het snijden van de huid, het gebruik van scheermessen of andere scherpe voorwerpen voornamelijk in de armen en polsen, volgens hen, op deze manier dus in staat zijn om "levend te voelen", en soms als een dreiging van zelfmoord (soms als een middel om familieleden, leraren en goede vrienden af ​​te persen), soms bereikend het voltrekken.