Stadia van de Franse Revolutie

1^eh stadium: Het omvat juni 1789 tot augustus 1792.
- Feodale privileges worden vernietigd.
- De Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger, goedgekeurd in 1789 en spreekt over individuele vrijheid van meningsuiting en gedachte; en de strijd tegen onderdrukking en het recht op eigendom.
- De grondwet van 1791 stelde een constitutionele monarchie in, bestaande uit de uitvoerende macht (viel in handen van de koning en de premiers) en de wetgevende macht (vertegenwoordigers van het volk).
2^geeft stadium: Van 20 september 1792 tot 26 oktober 1795.
- In de Nationale Conventie (vóór de Assemblee) zijn er ideologische strijden tussen de Girondisten (grote bourgeoisie) en de Jacobijnen (kleinburgerij), de laatsten drongen zich daarin op en maakten plaats voor een dictatuur.
- Frankrijk wordt uitgeroepen tot republiek.
- De conventie beveelt de executie van Lodewijk XVI (1793) met de guillotine, beschuldigd van verraad.
- Door de executie van Lodewijk XVI werden de Europese vorsten in staat van paraatheid gebracht, waardoor een anti-Franse coalitie werd gevormd bestaande uit Oostenrijk, Nederland, Spanje, Engeland en enkele anderen.

- Deze periode staat bekend als het terreurregime.
3^eh stadium: Van oktober 1795 tot 9 november 1799.
- De Girondisten herwinnen de controle over de Conventie.
- De Franse legers behalen triomfen tegen de buitenlandse coalitie.
- In 1795 wordt een nieuwe grondwet goedgekeurd.
- De wetgevende macht is neergelegd in het Huis van Vijfhonderd en in dat van de oudsten.
- De uitvoerende macht is in handen van een raad van bestuur, bestaande uit vijf personen, aangesteld door het wetgevend orgaan.
- Het regime van de Directory wordt gekenmerkt door zijn corruptie, de ellende van de bevolking neemt toe en het geld verliest aan waarde.
Tijdens de coalitieoorlogen tegen het revolutionaire Frankrijk, Napoleon Bonaparte, onderscheidt zich als een uitstekende strateeg en militair en werd beroemd vanwege zijn campagnes in Toulon en Italië. Bij zijn terugkeer in Frankrijk pleegde hij een staatsgreep (1799) genaamd de 18e Brumaire, die de revolutionaire periode definitief afsloot en de bijeenroeping van de Staten-Generaal begon.