Voorbeeld van I, Superego And The It

De Ik, het superego en de id zijn concepten ontwikkeld door de psychoanalyticus Sigmund Freud om uit te leggen hoe de psyche werkt (psyche is de ziel, de gemeenschap van verschillende mentale acties, komt van het Griekse psyche, wat betekent: ziel)

Freud stelde voor dat de psyche wordt bestuurd door een mechanisme, dit mechanisme is verdeeld in drie: delen, het id, het ego en het superego, ze zijn allemaal met elkaar verbonden, wat hulp bij controle anderen. Het eerste niveau is de “Het"Is het primaire niveau, de tweede is de"me"Is het secundair en tenslotte de"superego”, Die verantwoordelijk is voor het blokkeren van de andere twee op een bepaald niveau.

Het ID Het is het onbewuste of halfbewuste deel van de psyche dat verantwoordelijk is voor primitieve verlangens of pulsaties zoals honger, agressiviteit, irrationele handelingen en seks. In het subject is het het deel van zijn primitieve of impulsieve persoonlijkheid, volgens de freudiaanse theorie is het de wortel van gedrag en denken bij mensen en hun enige bestaansreden is het verminderen van de emotionele lading die wordt veroorzaakt door verlangens of pulsaties primair. Volgens Freud werkt hij volgens het lustprincipe en negeert hij de roep van de werkelijkheid. In verschillende situaties is het de id die ervoor zorgt dat de persoon antwoorden heeft, zoals het zoeken naar voedsel, seks en agressiviteit, maar deze antwoorden zijn niet volledig onbewust, naast het feit dat de oorsprong ervan zowel natuurlijk, erfelijk of geproduceerd kan zijn door de invloed van wat bedoeld is onderdrukken.

Weten ernaar toe Er wordt gebruik gemaakt van vrije associatie die bepaalde aspecten van de persoonlijkheid kenbaar maakt via afbeeldingen, ideeën, zinnen, enz., waarin het onderwerp het eerste zegt dat bij hem opkomt zonder repressie. Dit dient om de verdediging van zowel het onbewuste als het voorbewuste te deblokkeren en zo de onderdrukte verlangens of gedachten te leren kennen.

de ik Het is het tweede mechanisme van de psyche, volgens Freud, het is de bemiddelaar tussen de realiteit en de verlangens van het id, zijn functie is om de verlangens van het id te vervullen. maar in overeenstemming met de realiteit, met realistische redeneringen die hem in staat stellen in de echte wereld te leven en het superego zoveel mogelijk te respecteren. Het zelf verandert afhankelijk van de leeftijd of de verzoeken van de id. Hoewel de reden is om realistisch te voldoen aan de eisen van het id, is het er niet ondergeschikt aan, noch is het ondergeschikt aan het superego, het is onafhankelijk van hen, het is het uitvoerende deel van het id. persoonlijkheid, degene die de acties uitvoert is vergelijkbaar met het geweten in die zin dat het de geest aangeeft hoe te handelen en het mogelijke resultaat van de acties, en in zijn geval is het ook degene die remt het gedrag om niet toe te geven aan de eigen libidinositeit, het zelf is degene die waakt over alle acties van de persoon, van de minimale tot de grote, de persoon begeleidt op welk pad slijtage. Veel cognitieve functies worden gedefinieerd als onderdeel van het zelf, zoals geheugen, differentiatie van de werkelijkheid, psychische verdediging en de verwerking van verworven informatie. Het ego reguleert de vereisten van het id, het superego en de realiteit, het ego is niet volledig bewust omdat het ego-verdedigingsmechanisme onbewust werkt.

De tegenhanger van de id is het superego, die bestaat uit de na de geboorte verworven cultuur, wordt gevormd door ervaringen, opvoeding en externe morele beïnvloeding. Het superego bestaat uit twee delen, het ego-ideaal, het geïdealiseerde beeld dat zelf wordt gevormd door gedragingen die anderen goedkeuren en belonen en het morele geweten dat eigendom is van zelfkritiek, zelfbeoordeling en zelfbeperking. Volgens Freud wordt men niet geboren met het superego, maar ontwikkelt het zich naarmate het verworven wordt naarmate het morele geweten en het ideaal zich ontwikkelen. van het zelf, dat wil zeggen, als de acties en het gedrag van het subject worden goedgekeurd, onderdrukt of afgewezen, dit als resultaat van de resolutie van het complex van Oedipus. Het is het deel van de psyche dat verantwoordelijk is voor het beperken van het id, zijn missie is dat het zelfbeeld wordt gewaardeerd en gerespecteerd om naast de echte wereld te kunnen bestaan; Volgens de freudiaanse theorie hebben psychopaten hun superego gestoord, want het is het superego dat is verantwoordelijk voor persoonlijke onderlinge relaties, echt samenleven en morele of zelfgerelateerde kwesties beperken.