Voorbeeld van Medea-syndroom

De naam van Medea-syndroom komt uit de oude Griekse mythologie, uit de mythe van Jason en de Argonauten, het is het verhaal van a moeder die, als wraak op haar gemalin, doodt of levensgevaar over haar heen laat komen kinderen.
Afhankelijk van de versie van het verhaal, is het Medea die hen doodt of die hen stuurt om een ​​pijnlijke taak te vervullen waar ze zullen worden gedood.
Dit syndroom kan zowel bij de vader als bij de moeder voorkomen. Het verschil is dat het meestal jonge kinderen zijn die door de moeder worden vermoord, en adolescenten of volwassenen die door de vader worden vermoord. Dit is natuurlijk geen regel, er kunnen altijd tegengestelde gevallen zijn.
Hoewel in de Medea-syndroom, de oorzaak van het misdrijf is wraak op de partner, het kan ook om andere redenen worden gedood. Er zijn gevallen van Filisiden over de hele wereld, maar het groeit vooral in de middenklasse. Dit kan te wijten zijn aan een fenomeen dat afscherming wordt genoemd, waarbij mensen de betekenis voor het onderwerp verliezen, omdat ze dat niet doen vindt waarde in hun symbolische universum, neemt ze uiteindelijk voor wegwerpobjecten, vooral kinderen kleintjes. Hun leven is waardeloos zolang ze geen marktwaarde vertegenwoordigen. Dit is een aandoening die hoort bij psychose.

In de mythologie, wanneer Jason Medea verlaat, vermoordt ze de minnaar van haar man en vermoordt of laat ze haar kinderen vermoorden als afsluiting van haar wraak. Veel mensen die wraak willen nemen op hun partners, vallen of doden hun eigen kinderen of de kinderen van hun partners. Meestal plegen ze later zelfmoord. Ze vermoorden hun kinderen om verschillende redenen, ofwel omdat ze weten dat ze met hun dood hun partner pijn doen, ofwel omdat ze de haat die ze voor de partner voelen op de kinderen projecteren. In sommige gevallen beweren ze dat ze werden gedood om een ​​groter kwaad te vermijden, zoals in de versie van Euripides, waar Medea, die spijt heeft van haar plan, uiteindelijk een dilemma heeft over het al dan niet doden van hen. Ze doodt ze omdat ze zelf suggereert dat ze beter af zijn als ze dood zijn dan in handen van de vijand. Zo doden veel mensen hun kinderen om te voorkomen dat hun partner voogdij of ouderlijk gezag krijgt.
De naam Medea-syndroom omvat andere motieven naast echtelijke wraak, waarvoor de persoon de moord op hun kinderen rechtvaardigt. Beu, haat of afkeer jegens hen, projectie van de partner of iemand die ze haten, het kan zelfs de persoon zelf zijn; een lichamelijke afwijking of handicap, onvermogen om zich in te leven in de kinderen, het karakter van de kinderen zelf of zelfs hun hyperactiviteit, of de incompetentie van de vader of moeder.
Bij sommige mensen met hallucinatoire psychose zien ze hun kinderen alsof ze monsters zijn of alsof ze hen kwaad willen doen. Ze hallucineren ook dat hun kinderen zijn veranderd of bezeten door demonen of een andere kwaadaardige entiteit. Dit vooral bij schizofrene mensen of drugsverslaafden.
Sommige ouders, om de verantwoordelijkheid die het ouderschap met zich meebrengt te ontlopen, geven er de voorkeur aan hun kinderen te vermoorden of laat ze achter op plaatsen waar de dood het meest waarschijnlijk is, vooral als ze klein zijn of baby's.
Bij verslaafde ouders komen filicidegevallen vaker voor. Drugs zijn niet alleen gewone drugs (marihuana, coca-ecstasy, enz.), maar ook drugsverslaafden, zoals verslaafden aan antidepressiva, tot antineurotica, pijnstillers en in het algemeen tot geneesmiddelen in de apotheek die uiteindelijk hun perceptie van de werkelijkheid of hun empathie voor de rest.
Er is geen remedie voor Medea-syndroom, is het beste dat gedaan kan worden om de persoon therapie te laten krijgen wanneer ze zich verontwaardigd beginnen te voelen of afkeer van kinderen of wanneer hij problemen heeft met zijn partner, zodat hij zijn haat of wraak niet richt op hun kinderen.