Definitie van internationaal fonetisch alfabet

In sommige woordenboeken en handleidingen van taal Er verschijnt een reeks symbolen die aangeven hoe geluiden in elke taal moeten worden uitgesproken. Door de betekenis van deze tekens te kennen, is het dus mogelijk om de gesproken kennis van een vreemde taal te verbeteren. De gebruikte reeks tekens vormt een alfabet, met name het internationale fonetische alfabet. Deze naam komt van het acroniem AFI, Alphabet phonetic International.

De spellingen van een alfabet hebben hun overeenkomstige teken in het internationale fonetische alfabet

Historisch gezien is het API-systeem eind 19e eeuw gezamenlijk ontwikkeld. door verschillende taalspecialisten en docenten, allemaal onder leiding van de Franse taalkundige Paul Passie.

dus de VerenigingFonetiek Internationale. Op deze manier kun je met één enkel alfabet de klanken van elke taal herkennen. In de loop der jaren zijn er enkele wijzigingen aangebracht om het alfabet te perfectioneren. Oosten code Internationaal staat elke ontvanger van a bericht kan de uitspraak van een woord kennen.

Het wordt ook gebruikt als een aanvullend systeem in de aan het leren van de spelling. Deze taalcode omvat de reeks mogelijkheden van de menselijke stem om geluiden te reproduceren.

Voorbeelden toegepast op de Engelse taal

De lange klank van de letter i wordt uitgedrukt met de symbool i: y wordt gebruikt voor het combineren van enkele letters (ee, ea of ​​ese, bijvoorbeeld zien, spreken of deze). Daarentegen verschijnt het korte geluid van de i in woorden als chip, dun of schip.

De lange klank van de letter u wordt weergegeven door de klank u: en wordt normaal gesproken gebruikt om te verwijzen naar woorden met twee klinkers of continu (kies, voedsel of voet). Het korte geluid verschijnt in woorden als boek, goed of koken.

De lange klank van de letter a wordt aangegeven door het teken a: en is van toepassing op woorden als arm, bar, auto of ver. Integendeel, de korte klank vind je in woorden als are, sun of cut.

De meeste talen zijn opgebouwd uit een aantal fonemen variërend van 25 tot 40

Er zijn ongeveer 6500 talen in de wereld en elk van hen heeft een ander geluid. Fonetiek bestudeert de gezamenlijke van medeklinkers en klinkers. De articulatiepunten van een tong worden fonatie genoemd en zijn de volgende: labiaal, coronaal, dorsaal, radicaal en glottaal.

Elke taal heeft zijn eigen fonemen en daarom is het gebruik van een internationaal fonetisch alfabet noodzakelijk.

Foto: Fotolia - rizal999