Definitie van plantencel

Een cel is de kleinste eenheid van levende materie die in staat is om alle functies te vervullen die een organisme nodig heeft om te overleven. Alle levende wezens zijn opgebouwd uit cellen en hun vormen, afmetingen en functies kunnen heel verschillend zijn. Ze hebben echter allemaal de aanwezigheid van het membraan gemeen mobiel, de cytoplasma en genetisch materiaal.

Algemene kenmerken van plantencellen

Plantencellen behoren tot de familie van eukaryote cellen en hebben een reeks structuren die hetzelfde zijn als dierlijke cellen: de aanwezigheid van een kern die de DNA of genetische informatie en bovendien het cytoplasma omgeven door het kernmembraan. Aan de andere kant zijn er organellen, dit zijn interne structuren die worden omgeven door membranen.

Plantencellen vertonen echter enkele unieke eigenaardigheden. In die zin is er in de celwand een speciaal bestanddeel, cellulose, dat de plantencel stevigheid geeft. Onder de celwand bevindt zich het cytoplasmatische membraan, dat dient als een beschermend element van de cel en voornamelijk bestaat uit lipiden.

Chloroplasten komen ook voor in plantencellen, die structuren zijn die verantwoordelijk zijn voor de fotosynthese, dat wil zeggen, het biologische proces waarbij lichtenergie wordt gebruikt zodat planten kunnen chemische energie opwekken (chloroplasten hebben een pigment, chlorofyl, dat verantwoordelijk is voor de fotosynthese).

Een andere structuur van de plantencel is de vacuole, die water en andere vloeistoffen bevat. Mitochondriën nemen deel aan de processen van cellulaire ademhaling energie te verkrijgen en ribosomen zijn betrokken bij de synthese of opwekking van eiwit en ten slotte moeten we het endoplastische reticulum en het Golgi-apparaat noemen. Dit is de algemene structuur van elke plantencel.

Plantaardig weefsel

Als het gaat om een ​​verzameling of conglomeraat van plantencellen, spreken we van plantenweefsel. In planten worden de verschillende soorten weefsels gedifferentieerd door de vorm van hun cellen, hun locatie en de functies die ze vervullen. Meristeemweefsel is verantwoordelijk voor de plantengroei en de vorming van bladeren en takken. De epidermale weefsels bevinden zich in het oppervlakkige deel van de plant en de cellen hebben beschermings- en verdedigingsfuncties.

Het parenchymweefsel behandelt de opslag uit voedingsstoffen (bijvoorbeeld zetmeel en suikers) en uit chlorofyl en waterafzettingen. Kortom, elk van de weefsels heeft een functie die beschermend, geleidend of verantwoordelijk kan zijn voor de groei van de plant.

De discipline dat de cellen en weefsels van planten bestudeert, is plantenhistologie. Dit kennisgebied begon zich in de 17e eeuw te ontwikkelen met het verschijnen van de eerste microscopen.

Foto's: Fotolia - GraphicsRF / Bank