Definitie van arbeidersklasse

sinds de Franse Revolutie vernietigde het oude regime en de moderne staat werd geïnstalleerd, daarmee kwam een ​​nieuwe sociale orde die ook het oude omverwierp gelaagdheid kaste sociaal: aristocratie, geestelijken en lagere klassen, en maakte tegelijkertijd plaats voor een nieuw systeem van verdeling van de samenleving in sociale klassen.

De maatschappelijke klasse Het is het concept dat wordt gebruikt om die groep mensen te noemen die hetzelfde sociale en economische niveau vormen en daarom smaken delen, tradities en interesses.

Ondertussen kunnen we binnen deze nieuwe sociale orde waar we het over hadden de volgende verdeling van sociale klassen vinden: hoog, midden en laag.

Binnen de klassenindeling is het de laagste klasse in een samenleving, bestaande uit arbeiders

Het is precies dat laatste dat we ook de arbeidersklasse kunnen noemen, aangezien deze voornamelijk bestaat uit mensen die toegewijd zijn aan de arbeidershandel, een baan die wordt gekenmerkt door het uitvoeren van handmatige activiteiten of het bedienen van machines in machines fabrieken.

We moeten zeggen dat de hogere klasse degene is met de hoogste concentratie van materiële middelen en bestaat uit onder meer ondernemers, de middenklasse die bestaat uit professionals en heeft inkomen middenklasse, en ten slotte de lagere of werkende klasse die de laagste inkomens van de drie heeft en die hen in staat stelt in hun basisbehoeften te voorzien, maar niet om in luxe te voorzien.

In opdracht van de economie modern, dat is de context waarin het zijn bestaansreden heeft bereikt, de arbeidersklasse, duidt de verzameling individuen die economisch gezien bijdragen, wat formeel de factor arbeid wordt genoemd , en informeel als de maatstaf voor de inspanning van mensen, in productie en bij In ruil voor die inspanning krijgen ze een salaris of economische tegenprestatie. Het tegenovergestelde of tegenovergestelde van deze klasse is de oproep kapitalistische klasse, die in tegenstelling tot de eerste kapitaal inbrengt, omdat de arbeidersklasse in een kapitalistisch scenario nooit de eigenaar zal zijn van de productiemiddelen.

Oorsprong in de industriële revolutie

Ongetwijfeld was de industriële revolutie een beslissende gebeurtenis voor de opkomst van deze klasse, aangezien ze op deze manier degenen begonnen aan te wijzen die arbeiders die zich inschreven in de beginnende sector van de industrie, die zich met de vooruitgang in technologie en de sector zelf over de hele wereld verspreidde wereld.

Het concept is precies in de tweede helft van de 19e eeuw in Engeland ontwikkeld en komt voort uit de vertaling in het Spaans van het oorspronkelijke Engelse concept arbeidersklasse.

Het concept volgens Marx en Engels

De filosofen Karl Marx en Frederick Engels waren een van de eersten die dit concept verspreidden van zijn werken die onder meer het onderwerp industrie en productiemiddelen aan de orde stelden problemen.
Ze noemden deze klasse ook graag het proletariaat.

Marx zei dat de leden van de arbeidersklasse hun capaciteit om te werken aan de kapitalisten verkochten zodat ze hun bedrijven en fabrieken konden runnen, in ruil voor de perceptie van een salaris.
Deze socioloog schreef aan deze klasse de rijkdom toe die de bazen ter beschikking stonden en stelde bijvoorbeeld een revolutie voor om zich van deze onderdrukking te kunnen bevrijden en sociaal te groeien.

Opgemerkt moet worden dat de arbeidersklasse een concept is dat het ook mogelijk maakt om het werk van de loontrekkende industriëlen te differentiëren ten opzichte van een andere groep arbeiders zoals boeren, slaven, zelfstandigen of werknemers op het gebied van Diensten.

Dat wil zeggen, ze behoren allemaal tot een grotere groep dan in moderne samenlevingen met een klassensysteem dat bekend staat als de lagere klasse, de hoe dan ook en zoals het gebeurt met de middenklasse, aangezien er in dit geval geen volledige samenhang is, zijn er deze differentiaties en verdeeldheid intern.