Voorbeeld kernfusie

De kernfusie Het is een reactie die plaatsvindt wanneer twee atoomkernen zich verenigen om een ​​nieuwe te vormen. Wanneer dit gebeurt, heeft de nieuwe kern minder massa dan de som van degenen die hem hebben gevormd. Dit tekort is te wijten aan het feit dat tijdens het fusieproces een deel van de massa wordt omgezet in energie; deze omzetting is gerelateerd volgens de formule E = mc2.

Fusie tussen lichte kernen is gemakkelijker te bereiken vanwege de afstotende krachten daartussen, omdat de protonen in de kernen elkaar afstoten. Zodat de kernfusie kan worden uitgevoerd, is het noodzakelijk om de afstotingskrachten die optreden tussen de protonen te overwinnen, voor deze grote hoeveelheden energie die wordt bereikt door de temperatuur te verhogen tot enkele duizenden graden om materie om te zetten in een staat van aggregatie die wordt genoemd plasma.

In de reactie van kernfusie de vrijgekomen energie is zo groot dat een van de problemen die er zijn om van dit type te kunnen profiteren energie is de kracht om materialen te vinden die de grote hoeveelheid warmte kunnen bevatten bevrijdt.

Voorbeeld kernfusie:

Een van de fusiereacties is de vereniging van de kernen van Deuterium (één neutron en één elektron) en Tritium (twee elektronen en één neutron) om een ​​kern van helium (twee neutronen en twee protonen) te vormen, waarbij een proton en een grote hoeveelheid Energie.

In sterren vindt de vereniging van waterstofatomen in helium plaats, waardoor de door de sterren uitgestraalde energie vrijkomt. De energie die leven geeft aan planeet Aarde komt van fusiereacties die plaatsvinden in de zon.

De H-bom of waterstofbom is een ander voorbeeld van de grote hoeveelheid energie die vrijkomt bij een reactie van kernfusie.