Concept in definitie ABC

Het kennen van een woord impliceert het begrijpen van de verschillende betekenissen en gebruiken ervan. Bij het begrip vermoeden moet worden aangegeven dat het meerdere betekenissen heeft. Enerzijds is het vermoeden dat manifestatie van iemands ijdelheid. Dus zeggen dat iemand aanmatigend is, is hem beschouwen als een pretentieus persoon die op een overdreven manier opschept over zijn persoonlijke kwaliteiten. Aan de andere kant is het idee van vermoeden van toepassing met betrekking tot de aanvaarding van iets als waarheid en komt neer op verdenking (hun beweringen zijn bijvoorbeeld gebaseerd op eenvoudige veronderstellingen).

Het idee van het vermoeden van onschuld in de wet

Op het gebied van Rechtsaf er is een begin fundamenteel: het vermoeden van onschuld. Het is een sleutelbegrip, met name in het strafrechtelijk systeem en op het gebied van vervolging. Het essentiële idee van dit principe is bij iedereen bekend: ieder individu wordt als onschuldig beschouwd zolang zijn rechtsvordering niet is verklaard.

verantwoordelijkheid. Met andere woorden, alleen een rechterlijke beslissing kan iemand schuldig verklaren aan iets en, zolang dit niet gebeurt, is de wet beschouwt de persoon als onschuldig. Dit betekent dat het nodig is om de schuld van de vermoedelijke onschuldige te bewijzen, zodat hij zijn onschuld niet moet bewijzen, aangezien hij die juridisch al van tevoren heeft.

Sommige juristen benadrukken dit principe en zijn van mening dat onschuld iets is dat wordt verondersteld en integendeel, schuld moet worden bewezen. Dus zelfs als iemand aanvankelijk schuldig lijkt te zijn aan een misdrijf, kan de wet niemand vooroordelen en, in Bijgevolg, om de individuele rechten van de persoon te beschermen, verkondigt het recht het vermoeden van onschuld.

Wanneer een persoon wordt beschuldigd van het plegen van een vermeend misdrijf, is het belangrijk dat de wet hem zelf beschermt en hem niet schuldig acht. Vanuit het oogpunt van de rechtsgeschiedenis is de Romeinse wet Het bevatte niet expliciet het beginsel van het vermoeden van onschuld, maar wel een soortgelijk idee: het is beter om straf voor de schuldigen dan om een ​​onschuldige te schaden.

Sommige rechtsgeleerden hebben gezegd dat het vermoeden van onschuld een paradoxale component heeft, aangezien iemand schuldig lijkt, maar de wet hem technisch onschuldig beschouwt. Op deze manier zou men kunnen zeggen dat dit rechtsbeginsel beoogt dat niemand bevooroordeeld wordt door wat het lijkt te hebben gedaan, aangezien de wet zich moet laten leiden door afdoende zekerheden en niet door andere overwegingen.

In ieder geval fungeert het vermoeden van onschuld als een juridisch mechanisme voor de Justitie kom niet in de verleiding om iemand de schuld te geven zonder definitief bewijs.

Foto: iStock - laflor

Problemen bij vermoeden