Multicore- en thread-processors

“Microprocessor bestaande uit een quad-core (bekend als quad-core) en inclusief vier uitvoeringsthreads”; Dit is een feature die we steeds meer gewend zijn te lezen in de specificaties van computers met chipsets. architectuur x86-64, terwijl we in mobiele telefoons en andere apparaten met ARM-architectuurchips al gewend zijn te kijken naar het aantal kernen dat ze hebben.

Maar wat betekenen deze gegevens precies? Elke microprocessor kan meerdere verwerkingskernen hebben, wat zou zijn als het inkapselen van meerdere CPU's in één pakket

Dit "pakket" fungeert als een enkele micro, maar heeft de mogelijkheid om elk van zijn kernen toe te wijzen aan: onafhankelijke berekeningen die parallel worden uitgevoerd, hetzij voor verschillende toepassingen en doeleinden of voor hetzelfde app.

In dit opzicht moeten besturingssystemen en applicaties voorbereid zijn om te profiteren van deze functies en deze optimaal te benutten.

Sinds altijd, in de discipline van de

computergebruik, was er behoefte om parallel berekeningen uit te voeren. Hiervoor begonnen de servers verschillende microchips te bevatten en werd ook de tak van parallelle computing geboren, die deze functie uitbuitte.

Multi-tasking desktop-besturingssystemen die begonnen te draaien op microchips met één chip single core maakte plaats voor de noodzaak om meerdere cores in een enkele processor in te kapselen om multitasking mogelijk te maken echt

In het begin werd multitasking gesimuleerd door snel te schakelen tussen taken, maar uiteindelijk was deze verandering meer dan merkbaar en ging het ten koste van de prestaties van computers.

Daarom hebben verschillende bedrijven, maar vooral Intel, gewerkt aan het betaalbaar maken van een multicore-architectuur op desktopcomputerniveau.

In high-end computing waren deze multi-core-chips echter al lang beschikbaar, sinds de jaren tachtig. We hebben het natuurlijk over supercomputers en grote bedrijfsservers.

In 2006 lanceerde Intel de eerste dual-core chips, de Core Duo

Vanaf hier werd de ontwikkeling van multicore-chips wijdverbreid onder desktopcomputers, en niet alleen in de creaties van Intel, maar ook in die van zijn rivalen zoals AMD.

Ongeveer vier jaar later, de paradigma van multicore-architectuur bereikte het rijk van ARM-microchips, met voorbeelden zoals de NVIDIA Tegra 2 gemonteerd op de Motorola ATRIX, die aanleiding gaf tot een nieuwe generatie terminals die voorbereid waren om zich te gedragen als computersystemen van bureau.

ARM-chips kunnen nu zelfs de bevoegdheid tot x86-64-chips in desktop- en high-performance computertoepassingen.

Maar er is nog een ander concept gekoppeld aan multiprocessing, en dit is dat van: draad (letterlijk, "thread" of "line"), en die bestaat uit het aantal taken dat kan worden overlapt in elk van de kernen

dus een verwerker dual-coredual-core) met twee draden uitvoering, kan het twee taken tegelijk uitvoeren, één in elk van de kernen, terwijl a quad-core met acht draden het betekent dat voor elke kern maximaal twee verschillende processen kunnen worden afgewisseld.

Deze afwisseling wordt uitgevoerd door het vervangen van de code en gegevens van een van de processen door de code en gegevens van de andere, met buitengewone snelheid, zodat de Het resultaat is dat het lijkt alsof er binnen dezelfde kern echt multitasking is, hoewel dit slechts een waardering.

Foto's: Fotolia - Petr Ciz / Afwezig84

Onderwerpen in Multicore-processors en -threads