Wat is glaucoom?

Glaucoom is een aangeboren of verworven aandoening, waarbij de druk in het oog excessief toeneemt als gevolg van dat de ruimte tussen de pupil van het oog, de iris en het hoornvlies te smal is, waardoor het hoornvlies te veel verwijdt, waardoor de iris terugtrekt en de uitgang van overtollig waterig vocht uit de voorste kamer blokkeert, waardoor de druk van de vloeistof binnenin wordt verhoogd van het oog; Deze druk beschadigt de oogzenuw, wat leidt tot blindheid.
Acuut glaucoom gaat gepaard met extreme oogpijn, rode ogen, een verwijde pupil en wazig zien.
De acute aandoening is gevaarlijk en vereist onmiddellijke aandacht, omdat het binnen drie tot zes dagen permanente blindheid kan veroorzaken.
Congenitaal glaucoom is een zeldzame en zeldzame vorm van aangeboren oorsprong, die de iridocorneale hoek sluit met een membraan dat de Uitgangskanaal voor waterige humor, het oogletsel is progressief en beïnvloedt beide ogen, waardoor de oogzenuw wordt beschadigd omdat het niet wordt gedetecteerd bij weer.

Andere ziekten, zoals infecties of kanker, kunnen ervoor zorgen dat de kanalen geheel of gedeeltelijk worden geblokkeerd, waardoor glaucoom ontstaat.
Bij chronisch glaucoom is de intraoculaire druk hoger dan normaal, maar lager dan in de acute vorm, en de symptomen zijn veel minder uitgesproken, zelfs verward met bijziendheid of iets anders voorwaarden.
Oogletsel veroorzaakt door elke vorm van glaucoom is onomkeerbaar.
De behandeling van glaucoom bestaat uit het verlagen van de intraoculaire druk. Dit wordt bereikt door overtollig vocht af te tappen met spuiten en kanalen te creëren, die opnieuw moeten worden geopend omdat ze de neiging hebben te genezen en te sluiten. Kanalen gemaakt met laserstraal lijken langer te duren om te sluiten, zodat ze minder vaak hoeven te worden gedaan.