Definitie van bastaardzoon

Er is sprake van bastaardzoon in twee zintuigen anders. In de eerste plaats is het het kind geboren uit een ongeoorloofde verbintenis, meestal op marge van huwelijk. Aan de andere kant verwijst het ook naar een zoon van een onbekende vader. In ieder geval wordt het normaal gesproken denigrerend gebruikt of ronduit als een zeer beledigende belediging.

Het gebruik vandaag

Tegenwoordig is de toestand van bastaard niet opgenomen in de wetten en heeft het ook geen maatschappelijk belang. Vanuit juridisch oogpunt wordt de term buitenechtelijke kinderen gebruikt, omdat dit een minder aanstootgevende vorm is. Aan de andere kant is er geen sociale veroordeling jegens mensen met onbekende ouders of wier ouders geen huwelijk hebben gesloten.

Hoewel het label buitenechtelijke zoon dat van bastaardzoon heeft vervangen, is het duidelijk dat als een persoon deze benaming op zich heeft, hij een of ander probleem kan hebben emotioneel, aangezien de figuur van de vader niet in zijn leven aanwezig is en dit soms tot een zekere frustratie leidt.

Buiten het huwelijk kunnen buitenechtelijke kinderen juridisch gezien problemen opleveren in verband met erfenissen of alimentatie. Als een vader echter zijn vaderschap erkent door middel van tests van DNA, zijn er geen rechtsgevolgen voor uw kind, u heeft namelijk precies dezelfde rechten als ware het een kind binnen het huwelijk.

In het verleden

Eeuwenlang is er een duidelijk onderscheid gemaakt tussen kinderen die sociaal erkend waren en kinderen die dat niet waren. De eerste staan ​​bekend als legitiem, dat wil zeggen binnen het vastgestelde wettelijke en sociale kader. Met andere woorden, het kind werd als wettig beschouwd als zijn ouders waren getrouwd en het kind als hun eigen kind hadden erkend. Anders wordt elk kind geboren buiten de instelling huwelijk of als gevolg van overspel, werd hij een bastaardzoon.

Bastaardkinderen hebben historisch gezien om vele redenen een sociaal stigma gehad. In de eerste plaats omdat het huwelijk de enige deugdzame en legitieme manier was om kinderen te krijgen. Ten tweede omdat ontrouw en overspel zeer ernstige zonden waren en met sociale en juridische gevolgen.

In de traditie monarchie van alle tijden en in de meeste dynastieën zijn er gevallen van onwettige kinderen geweest. Deze situatie was heel gewoon, omdat vorsten moesten trouwen met mensen van koninklijk bloed en niet met iemand die ze volledig hadden gekozen. Vrijheid.

Foto's: Fotolia - dero2084 / Visions-AD