Definitie van abdij en abt

tijdens de lange Middeleeuwen abdijen in Europa vervulden een dubbele functie: a stichting religieus voor het kloosterleven van de verschillende christelijke orden en een cultureel centrum. Als plaats van aanbidding kan de abdij een klooster of een klooster zijn.

Een centrum van gebed en werk

Elke abdij wordt bestuurd door een religieuze orde. In het geval van de benedictijnse monniken was het dagelijkse leven in de abdijen heel eenvoudig, omdat ze zich wijdden aan gebed en werk. Zoals het motto van San Benito uitdrukt, wijdden ze zich aan ora et labora, bidden en werken. Het gebed had verschillende modaliteiten: metten 's morgens vroeg, lauden 's middags en vespers in de middag. Al deze dagelijkse gebeden staan ​​bekend als de "uren van" baan goddelijk".

Wat het werk betreft, het hing af van elke abdij, maar de cultuur velden en tuinen, kleinveehouderij schaal, de uitwerking van brood, de productie schoen of maatwerk. In sommige gevallen hadden de abdijen een pension om pelgrims te ontvangen die op weg waren naar de heilige steden van het christendom.

De abt of abdis is de maximaal verantwoordelijke en de geestelijk leider van de religieuze gemeenschap die in de abdij woont

Wat zijn functies betreft, zijn er in principe twee: draag de administratie en om de normen af ​​te dwingen die het monastieke leven beheersen (de normen van een religieuze gemeenschap staan ​​bekend als regels, waarvan de meest bekende de regel van San Benito is). Onder de abt of abdis bevonden zich de prior, de subprior en de rest van de leden van de gemeenschap.

Onder de dagelijkse activiteiten die werden uitgevoerd, kunnen we het volgende noemen: zorg voor de kerk, kaarsen maken, zorg dragen voor religieuze kleding of de onderhoud van de begraafplaats.

Wat de verkiezing van de abt of abdis betreft, zijn het de leden van de gemeenschap die hem bij algemene overeenkomst kiezen. In de meeste gemeenschappen vond de verkiezing van de abt plaats bij geheime stemming.

De bibliotheek en het scriptorium zijn de afhankelijkheden van de abdij die zich toelegt op intellectuele activiteit

De meeste abdijen hadden en hebben nog steeds een bibliotheek. Daarin bevond zich een scriptorium, de plaats bestemd voor de kopie van de manuscripten, die door de schriftgeleerden werden uitgewerkt.

Aan de handschriften werken ook illustratoren, die zich wijden aan het versieren van de handschriften met ornamenten.

Foto's: Fotolia - alesmunt - kunstinspirerend