Definitie van het Akkoord van Schengen

De eenheid van Europa is een lang gekoesterde droom, maar verder dan degenen die het probeerden voor de dwingen (zoals Napoleon), kwamen moderne pogingen om deze droom op een vreedzame manier te realiseren na de Tweede Wereldoorlog, die een ramp was voor de oude continent.

Bezworen zodat iets soortgelijks nooit meer zou gebeuren, de eerste stap in die unie politiek vond plaats in 1951 met de oprichting van de CECA (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal), een entiteit die seculiere vijanden zoals Frankrijk, Duitsland (de BRD) of Italië verwelkomde.

In 1958 werd de EEG (Europese Economische Gemeenschap) opgericht, bestaande uit dezelfde landen die de CECA vormden, die geleidelijk aan werden toegevoegd door anderen. Dit was het geval voor Spanje en Portugal, die in 1986 deel uitmaakten van deze structuur, of het Verenigd Koninkrijk, dat dit in 1973 had gedaan.

Al deze structuren waren van economische aard, dus de volgende logische stap was om te wedden op een politieke unie, die met de Europese Unie tot stand kwam in twee historische verdragen: Maastricht in 1992 en Lissabon in 2007.

Het Akkoord van Schengen, ondertekend op 14 juni 1985 in de gelijknamige Luxemburgse stad en aangegaan Het werd tien jaar later van kracht en maakte de afschaffing van douanecontroles tussen de lidstaten van de Unie mogelijk Europese.

Met andere woorden, er werd een "buitengrens" van de Unie vastgesteld, maar alle binnengrenzen werden "lakser", praktisch onbestaande in de ogen van de burgers van de lidstaten, waardoor de vrije doorvoer van een land wordt vergemakkelijkt naar een ander.

Om het belang van dit feit te begrijpen, moeten we: denken in een Europese stijl: de grenzen van elk land waren voor velen iets heiligs, gewonnen met het bloed van hun landgenoten gedurende eeuwen van bloedige oorlogen die het continent hadden geteisterd.

Regeringen en politiediensten verliezen ook niet graag de controle over deze demarcatielijnen, nuttig voor het vinden van terroristen tot smokkel, door ontsnapte personen en het beheersen van de stroom van binnenkomst naar het land.

De overeenkomst creëert het zogenaamde "Schengengebied", een gebied dat bestaat uit verschillende landen waar het, eenmaal binnen, niet nodig is om douanecontroles te passeren om van het ene naar het andere land te gaan.

Gezegde gebied Het beslaat momenteel heel West-Europa, plus het noordelijke deel van de centrale, de Baltische republieken, en het Scandinavische schiereiland, en zelfs niet-EU-landen zoals Zwitserland, Noorwegen en IJsland.

Een opmerkelijke uitzondering op de integratie van landen in het Schengenakkoord is het Verenigd Koninkrijk.

Met dit detail, en ook wetende dat het Verenigd Koninkrijk geen onderdeel is geworden van de euro, maar in plaats daarvan zijn eigen munt, het pond sterling, heeft behouden, kan de Brexit ons niet verbazen; het VK is altijd een land geweest dat erg trots is op zijn gebruik en tradities, onafhankelijk in alle opzichten, en die zijn eigen weg heeft bewandeld zonder concessies aan anderen.

Zoals Lord Palmerston zei (premier tussen 1859 en 1865), heeft Groot-Brittannië noch permanente vrienden noch permanente vijanden, alleen permanente belangen, en deze stelregel wordt gedemonstreerd in details zoals deze.

De overeenkomst voorziet in bijzondere voorwaarden waaronder een land (of het geheel) de douanecontroles opnieuw kan instellen.

Deze omvatten gevallen van veiligheid (wat betreft de strijd tegen het terrorisme) en in het geval van massale migratiegolven. Deze situaties hebben in sommige gevallen al geleid tot activering, zoals in Frankrijk (te midden van een golf van jihadistische terroristische aanslagen) en Griekenland (voor de Syrische vluchtelingen- en migrantencrisis Afrikanen).

Het belangrijkste punt van de overeenkomst is de vrije mobiliteit van Europese burgers.

Zoals ik al eerder heb uitgelegd, kan een persoon zich dankzij deze overeenkomst binnen het Schengengebied verplaatsen zonder door douanecontroles te hoeven gaan.

U kunt zich ook in elk land van de Unie vestigen en reizen zonder dat u uw paspoort nodig heeft, alleen met het document van: nationale identiteit van uw land (het paspoort werkt natuurlijk ook, maar het is niet afgestempeld, het is alleen voor de bevestiging van de identiteit).

Op luchthavens wordt bij in- en uitreiscontroles onderscheid gemaakt tussen Europese en niet-Europese burgers. Wat ze allemaal moeten passeren, allebei, zijn natuurlijk de veiligheidscontroles.

Een stap verder dan Schengen is de Europese gemeenschappelijke markt.

Onlangs zijn de "digitale grenzen" die bijvoorbeeld de reproductie van de inhoud van een Spaanse onlinedienst in Duitsland of Frankrijk verhinderden, of omgekeerd, afgebroken.

Foto: Fotolia - jonybigude

Onderwerpen in het Akkoord van Schengen