Definitie van aanwijzend bijvoeglijk naamwoord

Het bijvoeglijk naamwoord is ongetwijfeld een van de grammaticale elementen meest opvallende en belangrijke in opdracht van een gebed of a uitdrukking, neemt ondertussen die bevoorrechte plaats in samen met andere belangrijke elementen zoals het zelfstandig naamwoord, bijwoord, Artikel, werkwoord, onder andere.

De belangrijkste missie van het bijvoeglijk naamwoord is het zelfstandig naamwoord vergezellen, om de betekenis ervan aan te vullen of te beperken limit. Er is altijd een overeenkomst tussen de geslacht (man of vrouw) en het nummer (enkelvoud of meervoud) van het zelfstandig naamwoord met dat van het bijvoeglijk naamwoord dat erbij hoort.

Nu hebben bijvoeglijke naamwoorden een classificatie die hen in verschillende typen begrenst, zijnde degenen die ons hierin interesseren recensie demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden.

In het specifieke geval van demonstratieve, hun primaire functie is: wijzen op de relatie van plaats of ook van tijd, rekening houdend met de nabijheid die men heeft, met een persoon met wie men spreekt of over wie men spreekt

.
Een manier om ze te herkennen en geen fouten te maken met betrekking tot hun app is dat ze altijd vooraf moeten gaan aan het zelfstandig naamwoord dat ze beïnvloeden: Dit huis is het huis dat ik het leukst vond van alle huizen die we vandaag zagen.

Dit, dat, dat en dat en hun respectievelijke varianten in geslacht en aantal, zijn enkele van de meest gebruikte demonstratieve bijvoeglijke naamwoorden.

Nu zijn er graden van afstand in de vorm van bijvoeglijke naamwoorden van dit type, waarbij de eerste graad afstand is: (dit / deze / deze / deze), tweede graad van afstand: (die / die / die / die) en derde graad van afstand: (dat / die / die / die).

Wanneer we willen aangeven dat iets dicht bij de spreker is, wordt de eerste graad afstand gebruikt (Deze rok is niet degene die ik heb gekozen); ondertussen, wanneer we willen aangeven dat iets dicht bij de luisteraar is, wordt de tweede graad van afstand gebruikt (die koffer heeft veel geld gekost); en de derde graad van afstand wordt meestal gebruikt als je wilt aangeven dat iets ver weg is, zowel van de spreker als van de luisteraar (die afgelopen tijd was ongetwijfeld beter).

Onderwerpen in aanwijzend bijvoeglijk naamwoord