Concept in definitie ABC

Het heet sparen tot het verschil van geld dat een persoon of een bedrijf heeft en dat wordt bepaald door de economische beloning die het ontvangt, ik verwijs bij voorkeur naar de som geld die voortkomt uit de uitvoering van een baan of het kan ook zijn, dat Daarnaast heeft of heeft de persoon een bijkomend inkomen zoals de huur van een woning die hij onderhoudt gehuurd, met het verbruik dat je maakt. Hoewel deze laatste situatie als zodanig niet voorkomt in bedrijven, kunnen zij een inkomen verkrijgen extra van de exploitatie van een goed dat ze bezitten en gebruiken het om het besparingsniveau van de zich. Een bedrijf dat bijvoorbeeld antiek verkoopt, kan via de verhuur van zijn producten ook een extraatje vinden.

Maar het is duidelijk en duidelijk dat het vermogen om te sparen grotendeels en absoluut zal afhangen van wat de persoon als inkomen ontvangt, aangezien als zijn inkomen lager is dan wat wordt beschouwd als basismand, zeker, die persoon zal niet de capaciteit hebben voor hetzelfde, noch voor

denken op afstand, helaas. Sparen is de basis van fortuin, handhaaft het oude spreekwoord, waarvoor, zonder twijfel, de mogelijkheid om een ​​accumulatie te genereren vermogen is in de eerste plaats gebaseerd op het inkomen en, in mindere mate, op het uitgavenvolume van een persoon of een huishouden.

Ondertussen kan sparen worden ingedeeld in twee hoofdtypen, de particuliere besparingen en openbare besparingen. En hoewel het een beetje voor de hand ligt, zijn de verduidelijkingen er nog steeds omdat dit onze behoefte is in ABC-definitie: het privé is dat wat mensen individueel of op een groter niveau uitvoeren, de organisaties privé zoals bedrijven en gezinnen. In ruil daarvoor heeft de openbare besparingen Het is alleen de taak van de staat op zijn drie bestuursniveaus (nationaal of federaal, provinciaal of staat, gemeentelijk) en is in grotere mate verschuldigd aan de belastingen die worden geheven aan de inwoners van elk natie. Dus in het ideale geval (want helaas zijn er ook de echte...), als de Staat alle taken goed doet, met die besparing die in macro-economische termen heet fiscaal overschot, zult u in staat zijn scholen, wegen en ziekenhuizen te bouwen en hulp te bieden aan degenen die het het meest nodig hebben, maar als u dat niet doet, zult u lijden onder wat bekend staat als "de koekoek" van economie: het begrotingstekort, waarbij de overheidsuitgaven het spaarvermogen te boven gaan.

Het is duidelijk dat de redding van een natie, die de som van publieke en private besparingen veronderstelt, ook zal afhangen van het economische beleid dat de huidige regering voert om te groeien; als dingen niet goed worden gedaan, zullen zij verantwoordelijk zijn voor een mislukking in dit opzicht. De processen van administratie gebrekkige of zelfs frauduleuze leiden tot grote economische crises, waarbij het gebrek aan besparingen in de zogenaamde "fondsen" anticyclisch "veroorzaakt de onmogelijkheid om lopende uitgaven te financieren, zoals de betaling van salarissen of het onderhoud van de zogenaamde ketens van betaling. Dus in situaties van deze aard kunnen valutadevaluatie, inflatie, gebrek aan aanbod van middelen basis (voedsel, medicijnen) en misschien de ergste gevolgen van het ontbreken van besparingen: het gebrek aan vertrouwen.

Een specifiek geval van slecht beleid is bijvoorbeeld te vinden in Argentinië, na de politiek-economische crisis die het land eind 2001 doormaakte en die eindigde met een "financiële corralito", waarin het spaargeld van veel Argentijnen vastzat en geïmmobiliseerd was. Dit soort confiscatie van privé-gelden was de aanleiding voor een daaropvolgende situatie van nulbetrouwbaarheid in het financiële systeem en in de staat, die ertoe heeft geleid dat mensen geen peso meer op de banken hebben gestort en, wat nog erger is, dat ze hun spaargeld naar een ander land hebben gebracht dat hen hoger veiligheid in deze betekenis.

Besparingsonderwerpen