Concept in definitie ABC

Modulariteit, dat wil zeggen een complexe taak kunnen verdelen in verschillende onderling samenhangende maar voldoende onafhankelijke componenten om zodat ze opnieuw kunnen worden gebruikt, zowel tijdens de uitvoering van hetzelfde programma als bij andere ontwikkelingen, is het een van de "heilige gralen" van de programmeren.

Daarom mag het ons niet verbazen dat door de jaren waarin we genieten van wetenschap computergebruik, zijn er verschillende programmeerfilosofieën verschenen die dit proberen te implementeren filosofie hergebruik van code source en talloze programmeertalen die het implementeren.

Een van deze filosofieën is objectgeoriënteerd programmeren, en de evolutie Het natuurlijke dat een stap verder wil gaan, is Aspect Oriented Programming, AOP voor zijn acroniem in het Engels (Aspect Oriented Programming)

We begrijpen AOP als de manier om de broncode van een applicatie te ontwerpen en te structureren computergebruik, zodat de verschillende elementen ervan zijn ingekapseld en goed gedefinieerd voor later hergebruiken.

Dankzij de AOP is de lezing van de broncode die naar een object verwijst (de definitie en acties die we ermee kunnen uitvoeren) stelt de lezer in staat om het als geheel te begrijpen zonder een grotere context nodig hebben, wat enerzijds helpt om de herhaling van broncode te verminderen en anderzijds om de Toepassingen.

De A in AOP komt overeen met Aspect, en dit duidt een functionaliteit aan die transversaal is voor de hele applicatie en die zal worden geïmplementeerd in een aparte module van het meest functionele deel van het programma.

Het is, conceptueel gezien, iets dat herhaaldelijk en op verschillende plaatsen in de broncode van a wordt gebruikt app, en dat het is ingekapseld en geïsoleerd van de rest van de code om het op deze manier te kunnen wijzigen zonder de rest van de broncode aan te tasten.

Op deze manier kan een aspect overal in de code worden aangeroepen zonder dat de programmeur, waarmee het is genaaid, hoeft te weten hoe het intern werkt AOP vergemakkelijkt ook het werk van een team van ontwikkelaars, aangezien sommigen niet per se de details hoeven te kennen van hoe de broncode die door de ontwikkelaars is gemaakt intern werkt. de rest.

De Tip is de code-implementatie van een aspect.

Het vormt een module van de applicatie, op zichzelf staand en die beide kunnen worden aangeroepen vanuit verschillende delen van de code van dezelfde applicatie waarvoor het is ontwikkeld, zoals hergebruikt in andere toepassingen die gebruik moeten maken van hetzelfde aspect, aangezien de inkapseling ervan totaal.

De verwijzing naar een aspect binnen de broncode wordt een Joint Point genoemd.

Het aanhechtingspunt is een oproep tot een methode, wat het advies zal zijn. Het enige dat het onderscheidt van een ander gesprek conventioneel is de inkapseling van het oproepobject.

Het is een manier om de functionaliteit van een applicatie op een bepaald element aan te passen zonder iets uit te hoeven voeren veranderingen in de broncode, het wijzigen van enkele van zijn aspecten (en vandaar de naam van deze filosofie en manier van) groei).

Omdat het een programmeerfilosofie is, kan AOP in bestaande talen worden uitgevoerd, het is niet nodig om nieuwe talen te creëren.

Er zijn, ja, frameworks die deze taak vergemakkelijken voor bestaande talen, zoals C++ of PHP. Dit is het geval bij Spring voor Java, AspectC++ voor C++ of Aspyct AOP voor Python.

Foto: Fotolia - Ainoa

Onderwerpen in AOP