Concept in definitie ABC

De term appositie maakt deel uit van de terminologie van de Grammatica. In het bijzonder is appositie een van de elementen van de onderwerpen van een zin.

Benoeming in bimembre-zinnen

Tweeledige zinnen zijn onderverdeeld in onderwerp en predikaat. Als we ons concentreren op het onderwerp, is er altijd nog een woord belangrijk of kern en in het geval van het onderwerp is de kern altijd een zelfstandig naamwoord. Deze kern gaat echter gepaard met andere woorden die de betekenis ervan compleet maken en deze andere woorden zijn modifiers, die direct of indirect kunnen zijn. Aan de andere kant heeft de kern andere elementen die hem wijzigen en een daarvan is de appositie.

Laten we de vorige uitleg door een zin als voorbeeld bekijken: Paco en Luisa, mijn ooms, werden vijftig jaar huwelijk. de kern verbaal van deze zin is de werkwoordsvorm "voldaan". Het onderwerp bestaat uit "Paco en Luisa, mijn ooms". De kern van het onderwerp is Paco en Luisa. Aan de andere kant is "mijn ooms" een

gebouw voeg die tussen komma's staat en zou kunnen worden weggelaten en de zin zou dezelfde betekenis hebben.

Bijgevolg wordt "mijn ooms" een herhaling van het onderwerp (mijn ooms zijn Paco en Luisa) en precies dit idee van herhaling van het onderwerp is een appositie. Met andere woorden, een appositie is een element van de zin dat fungeert als synoniem voor de kern van het onderwerp. Het enige verschil tussen de kern van het onderwerp en de appositie is de volgorde.

Om een ​​appositie in een zin te identificeren, moet rekening worden gehouden met twee aspecten:

1) is de informatie die de kern van het onderwerp herhaalt en

2) verschijnt tussen komma's (behalve in gevallen waarin de appositie specifiek is).

Er zijn twee soorten apposities, de verklarende en de specifieke

De verklarende zijn degenen die tussen komma's staan ​​en, zoals de naam al doet vermoeden, iets uitleggen. In de volgende zin: "Madrid, hoofdstad van Spanje, is een stad- immens ", de appositie is "hoofdstad van Spanje". Aan de andere kant zijn de specifieke apposities degene die aanvullende informatie over het onderwerp geven. (bijvoorbeeld in de zin "De rivier de Donau loopt door Europa", is "Donau" een appositie specifiek).

Deze vormen van grammaticale constructie bieden aanvullende informatie die mogelijk overbodig is (zoals: het gebeurt met verklarende apposities) of essentieel, net zoals het gebeurt met apposities bijzonderheden.

Verklarende apposities werken als een subsectie en in die zin werken ze op dezelfde manier als haakjes.

Foto's: Fotolia - PrettyVectors / eveleen007

Kwesties in beroep