Definitie van grondwetgevende vergadering

Een grondwetgevende vergadering bestaat uit burgers die in politieke formaties zijn georganiseerd met de bedoeling een Grondwet nationaal, dat wil zeggen, een wet die de normen en principes omvat die moeten gelden voor een natie. Als algemeen criterium geldt dat de burgers die deel uitmaken van de grondwetgevende vergadering vooraf door het volk zijn gekozen via een verkiezingsproces. Bijgevolg vertegenwoordigen deze burgers de algemene wil en vormen zij de wetgevende macht. In die zin moet het concept van een grondwetgevende vergadering worden opgevat als de kiem van een democratisch systeem.

De eerste grondwetgevende vergadering

Historisch gezien werd de eerste grondwetgevende vergadering gevormd na de Franse Revolutie van 1789 en was de opmaat naar de Franse grondwet. Tegelijkertijd is de grondwetgevende vergadering het algemene model dat de Europese en Latijns-Amerikaanse democratieën vanaf de 19e eeuw inspireerde.

In politiek opzicht had de Franse Nationale Vergadering een grote invloed op alle orden: ze markeerde het einde van het feodale model en de afschaffing van sociale privileges en het begin van de

democratie zoals we het vandaag de dag begrijpen. Aan de andere kant begon met de samenstelling van de Franse Nationale Vergadering een traditie die in de meeste parlementen nog steeds wordt gehandhaafd: het verschil tussen links en rechts.

De weg naar een grondwet

De eerste stap naar de eerste Grondwet was de was uitwerking van enkele algemene principes die het leven in de samenleving zouden moeten beheersen, die bekend staat als de Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger, een reeks universele principes. Dit document diende als referentie voor de Franse grondwet van 1793, waarin twee basisprincipes voor democratie werden benadrukt: volkssoevereiniteit en algemeen kiesrecht.

Fundamentele elementen in de samenstellende processen

De het opstellen van van een nationale grondwet impliceert een voorafgaand constituerend proces. Enkele van de gemeenschappelijke kenmerken in de meeste processen zijn de volgende:

- Het is een proces dat niet met geweld wordt opgelegd door een fractie, maar wordt gemotiveerd door consensus tussen de verschillende fracties.

- Wil de Grondwet representatief zijn voor de wil van het volk, dan moet er een brede deelname populair bij de verkiezingen voorafgaand aan de grondwetgevende vergadering.

- De definitieve goedkeuring van de nieuwe grondwet moet gebeuren via een volksraadpleging, normaal gesproken een referendum.

Foto's: iStock - Alan Crawford / ZU_09

Onderwerpen in de grondwetgevende vergadering