Concept in definitie ABC

Het begin van het einde van het Spaanse rijk in de continent Amerika begon in 1810, een tijd waarin Spanje werd ondergedompeld in de oorlog tegen Napoleon en de idealen van de Franse Revolutie. Geïnspireerd door de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten hadden de Creoolse elites van Spaans Amerika een weer sociale afwijzing van het koloniale systeem.

In de Colombiaanse stad Cartagena de Indias, destijds geïntegreerd in het onderkoninkrijk Nueva Granada, vond een bijeenkomst plaats van regering gescheiden van de autoriteiten van de metropool. Vanaf dit moment hebben verschillende gebieden en steden in Colombia de onafhankelijkheid uitgeroepen zonder enige vorm van coördinatie of droogte collectief.

Zes jaar lang veranderde het politieke landschap in chaos met allerlei conflicten en is het de geschiedenis ingegaan als het Boba Homeland of de Boba Republiek. De persoon die deze naam bedacht was Antonio Nariño, een militair en politicus die een van de naties leidde die werden gecreëerd in de context van de Patria Boba, de Verenigde Provincies van Nieuw-Granada.

Deze moeilijke fase begon met de verschillende onafhankelijkheidsverklaringen die in 1810 werden afgekondigd en eindigde met de binnenkomst in de stad Santa Fe de Bogotá van de royalistische troepen en het daaruit voortvloeiende einde van de korte periode van onafhankelijkheid.

Een anarchistische setting

De gewapende conflicten die binnen de gelederen van de Independentistas werden uitgelokt, zorgden voor een situatie van allen tegen allen. Sommige sectoren wilden hun scriptie localisten die privileges zoeken in het toekomstige beheer van de gebied. Verschillende regionale leiders of caudillos vormden gewapende bendes en elk dorp richtte zijn onafhankelijke en soevereine junta op. Aan de andere kant werden verschillende inheemse groepen georganiseerd om hun territoriale belangen te verdedigen.

In deze chaotische context spreken historici van twee verschillende blokken binnen de partij voor onafhankelijkheid: centralisten en federalisten. Beiden deelden het ideaal van onafhankelijkheid van de nieuwe natie, maar hun politieke benaderingen waren radicaal tegengesteld.

De twee blokken creëerden hun eigen onafhankelijke territoriaal kader (de centralisten de Vrijstaat Cundinamarca en de federalisten de Verenigde Provincies van Nieuw-Granada). De rest van het Colombiaanse grondgebied bleef trouw aan de Spaanse kroon.

In deze context van wanorde koos de bevrijder Simón Bolívar partij voor de federalistische kant en drong hij zich uiteindelijk militair op boven de Vrijstaat Cundinamarca. Het is logisch dat de metafoor van de Patria Boba succesvol was.

Het einde van bevrijdingscampagnes

In 1814 keerde koning Fernando Vll terug aan de macht in Spanje en besloot een einde te maken aan het onafhankelijkheidsproces. Zo werd een campagne georganiseerd om de onderkoninkrijk Nieuw-Granada te heroveren.

Na de eerste verovering van Cartagena de Indias en de val van de Verenigde Provincies van Nieuw-Granada, werd de koloniale overheersing hersteld. In de jaren daarna werden de opstandige krachten gestraft en deze periode staat bekend als het tijdperk van de terreur.

Foto's: Fotolia - laufer / fimg