Definitie van Past Simple

Alle talen hebben een grammaticale structuur, een reeks regels die het juiste gebruik door de sprekers verklaren, evenals in hun taalgebruik app geschreven.

De Grammatica uit het Spaans (door sommigen ook wel Castiliaans genoemd) is erg ingewikkeld. Het bewijs hiervan is de moeilijkheid die buitenlanders hebben om de taal correct te gebruiken, vooral werkwoorden.

Werkwoorden zijn woorden die acties aanduiden, gevoelens of regelmatigheden van de natuur. Werkwoorden kunnen op veel manieren worden gebruikt. Dit wordt de werkwoordvervoeging genoemd. Hetzelfde werkwoord neemt verschillende vormen aan, omdat de acties die het beschrijft kunnen verwijzen naar het heden, het verleden of de toekomst.

De past simple is een werkwoordsvorm die een heel specifiek gebruik heeft. Een van de problemen die het bevat, is de manier waarop het wordt genoemd, met verschillende termen, afhankelijk van de land waar het wordt bestudeerd. De past simple wordt ook wel preterite onbepaalde of voltooid verleden tijd. Deze verschillen in nomenclatuur veroorzaken verwarring bij studenten Spaans.

Laten we het voorbeeld van werkwoord nemen schrijven. In zijn verleden eenvoudige modus zou de indicatieve stemming als volgt zijn: ik schreef, jij schreef, hij schreef, wij schreven, jij schreef en zij schreven. Het wordt op prijs gesteld dat we in het gebruik ervan zullen verwijzen naar een actie die al is voltooid: vorige week schreef ik een brief aan mij moeder. Dit is de betekenis van het eenvoudige verleden. Er ontstaan ​​problemen wanneer we over het verleden willen praten, maar verwijzen naar een handeling die nog steeds tot het heden behoort. In deze gevallen wordt de voltooid verleden tijd gebruikt (ook wel de samengestelde voltooid verleden tijd genoemd). Als ik zeg: Ik heb vanmorgen een brief aan mijn moeder geschreven, het is een actie uit het verleden (het is al gebeurd) maar het heeft nog steeds invloed op het heden (ik bedoel vandaag en het is nog niet afgelopen).

De verleden tijd en de voltooid verleden tijd worden vaak door elkaar gehaald. Als ik bevestig: Gisteren heb ik er een gekocht roman Van avontuur maken we een fout, want we zouden moeten zeggen: Gisteren heb ik een avonturenroman gekocht. Dit soort verwarring komt veel voor en in het geval van de Spaanse taal is dit vooral het geval, aangezien elk land zijn varianten heeft, zelfs met betrekking tot het gebruik van werkwoorden. Een Argentijn zegt in een uitroepende context het volgende: wat zeg je tegen mij? En een Spanjaard zal zeggen: wat zeg je tegen mij?

De Spaanse taal heeft een verbale structuur die niet bepaald eenvoudig is. Er zijn niet-persoonlijke vormen van werkwoorden, modi, regelmatige en onregelmatige werkwoorden, enz. De past simple is een werkwoordsvorm en is, zoals we hebben gezien, niet zo eenvoudig als het lijkt.