Definitie van stembanden

De stembanden zijn structuren in het strottenhoofd die bedoeld zijn om de stem, het belangrijkste onderscheidende element van de mens ten opzichte van de rest van de soorten van het koninkrijk dier.

De stembanden hebben geen touwvorm, het gaat meer om twee slijmvliezen die zich in het strottenhoofd bevinden, de ruimte tussen deze plooien is de zogenaamde glottis. In de kinderen de stem is hoog vanwege de korte lengte van deze plooien, op volwassen leeftijd groeit het strottenhoofd en worden de stembanden langer en dikker, waardoor een lage stem ontstaat. Boven de 60 jaar wordt de stem hees en beverig door veroudering van kraakbeen en verlies van elasticiteit van de ligamenten en spieren van het strottenhoofd.

De stem wordt geproduceerd door de passage van lucht door de ruimte tussen de stembanden, waardoor ze trillen en geluiden produceren. Onder normale omstandigheden blijven de snaren tijdens de ademen om de in- en uitstroom van lucht mogelijk te maken, in rusttoestand zijn ze samen.

Misbruik van de stem kan de stembanden aantasten

Voortdurend gebruik van de stem, of herhaaldelijk schreeuwen met dwingen, kunnen laesies of microtrauma van de vrije randen van de stembanden veroorzaken, als deze zich voordoen in herhaaldelijk is het mogelijk dat het genezingsproces van oorsprong is tot de vorming van bekende hobbels Wat knobbeltjes op de stembanden.

De knobbeltjes beïnvloeden het vermogen van de stembanden om te trillen, waardoor de stem de neiging heeft om hees te zijn, soms vermoeidheid bij het spreken en een zere keel.

De stembanden kunnen ook worden blootgesteld aan: poliepen of bloeden na overmatig gebruik kan het zich zelfs ontwikkelen kwaadaardige laesies na de aanstellerij kroniek door reflux of tabaksgebruik.

Gastro-oesofageale reflux is een veelvoorkomende oorzaak van stembandletsels

Het terugvloeien van maaginhoud in de luchtwegen komt vaker voor dan wordt gedacht, het wordt gekenmerkt door de passage van het zuurgehalte van de maag richting de keelholte en van daaruit naar het strottenhoofd van waaruit het de stembanden bereikt en irritatie en verstoringen in hun mobilisatie veroorzaakt.

Mensen die last hebben van dit type reflux, dat nu faryngolaryngeale reflux wordt genoemd, vertonen gewoonlijk hoestaanvallen zonder duidelijke oorzaak, kortademigheid en dysfonie. Bij deze patiënten duurt het over het algemeen enkele jaren tussen het begin van de symptomen en het bereiken van een diagnose definitief, aangezien slechts 1 op de 4 van hen symptomen van reflux heeft, zoals brandend maagzuur of gevoel van verbranding die naar de keel stijgt.

Foto's: iStock - sankalpmaya / andresr