Wat is anatomie?

Het woord anatomie komt van het Griekse anatomein, afgeleid van "ana", naar boven en "temnein", snijden, "in de lengte snijden". Anatomie is de tak van de biologie die zich bezighoudt met het beschrijven van de topografie, structuur, ontwikkeling en functie van de structuren en organen van levende wezens.
Menselijke anatomie is verantwoordelijk voor de studie en kennis van de fysieke structuren van de mens.
De anatomie is verdeeld in verschillende takken, afhankelijk van de structuur die het bestudeert:
Topologische anatomie: bestudeer de relatie tussen interne organen en hun projectie op het lichaamsoppervlak.
Beschrijvende anatomie: het gaat over het beschrijven van de lichaamssystemen en de organen waaruit ze bestaan.
Microscopische anatomie of histologie: bestudeert de cellulaire structuur van organen en beschrijft cellulaire en weefselstructuren.
Ontwikkelingsanatomie of embryologie: bestudeert de lichaamsstructuur van bevruchting tot geboorte.
Functionele anatomie of fysiologie. Bestudeer de werking van de organen.

Radiologische anatomie: bestudeer de relaties tussen radiologische beelden en lichaamsstructuren.
Regionale anatomie: bestudeer het menselijk lichaam per regio: hoofd, arm, buik, bekken, enz.
De oudste verhandelingen zijn gebaseerd op de werken van Galenus en Hippocrates, en gedurende vele eeuwen, tot na de middeleeuwen bleven ze onbetwist, vooral vanwege het taboe op respect voor dood.
Tijdens de Renaissance zijn de belangrijkste werken te danken aan Leonardo DaVinci, Miguel Angel en vooral Andrés Vesalius, die de meest complete verhandeling tot nu toe over de menselijke anatomie publiceert: “De humanis corpore fabriek". Er waren weinig latere studies, dus deze verhandeling bleef onbetwist tot het midden van de 19e eeuw.
De implantatie van de wetenschappelijke methode in de geneeskunde heeft een impuls gegeven aan de verbetering van de anatomie; Bovendien maken nieuwe technologieën het mogelijk om de anatomie en fysiologie in het levende lichaam te kennen.