Concept in definitie ABC

Sinds zijn meest verre oorsprong heeft het christendom verschillende theologische stromingen gepresenteerd. Een daarvan is het Arianisme. Deze naam verwijst naar Arius, een priester en asceet uit de derde eeuw na Christus. C die in Alexandrië woonde en een leerling was van Lucian van Antiochië, van wie hij een scriptie heel bijzonder over de figuur van Jezus Christus: zijn natuur was half menselijk, half goddelijk.

Een stroming die vraagtekens zette bij de officiële christelijke kerk

Deze priester van Alexandrië ontkende het dogma van de Drie-eenheid. Zo begreep hij dat de zoon van God begrepen moest worden als een wezen dat volledig ondergeschikt was aan de Vader. Tegelijkertijd was hij van mening dat Jezus Christus de geadopteerde zoon van God was. Op deze manier werd Jezus Christus niet als God beschouwd en was hij gewoon een man wiens missie het was om samen te werken met de Schepper. In die zin kent de Zoon de Vader niet en kan hij dus ook niets over hem openbaren.

De leer van Arius won aanhangers onder de leden van de christelijke kerken, vooral in het noorden van north Afrika, het Iberisch schiereiland en de gebieden van Antioquia.

In de Romeinse rijk de leer Het arianisme werd geconsolideerd onder de edelen, het militaire establishment en de politieke elites. Deze situatie veroorzaakte een splitsing binnen het christendom, aangezien er aan de ene kant de officiële Romeinse versie was en aan de andere kant de Arische stroming.

Op het Concilie van Nicea in 325 na Christus. C er was een vloek tegen het arianisme

Keizer Constantijn keek bezorgd naar de... boom van het arianisme in hun domeinen en hiervoor reden bevorderde het Concilie van Nicea. Daar kwamen de christelijke bisschoppen bijeen om te debatteren over de leerstellingen van Arius en zijn volgelingen. de belangrijkste conclusie van het concilie was om degenen in diskrediet te brengen die het dogma van de Drie-eenheid in twijfel trokken en de godheid van Jezus Christus ontkenden.

De vervloeking of veroordeling tegen het Arianisme impliceerde de verdrijving van deze stroom uit de boezem van de kerk. Met andere woorden, zijn volgelingen werden ketters. Hoewel deze ketterse stroom met het verstrijken van de tijd afzwakte, zijn de principes ervan niet opgehouden te worden gehandhaafd. In die zin worden Jehovah's Getuigen als hun natuurlijke erfgenamen beschouwd.

Andere ketterse stromingen

Het gnosticisme ontwikkelde zich tussen de eerste en de derde eeuw en zijn volgelingen beweerden dat ze een kennis bezaten van een hogere orde dan het geloof (in de Middeleeuwen de Katharen, ook bekend als Albigenzen, volgden de doctrines van het gnosticisme).

Docetisme ontstond in de eerste eeuw en in zijn postulaten wordt de goddelijke natuur van Jezus Christus ontkend en wordt het feit van zijn kruisiging in twijfel getrokken.

Het manicheïsme ontstond in de derde eeuw en volgens zijn volgelingen had God de de mensheid aan de profeet Mani om mensen te informeren over goed en kwaad.

Het montanisme ontwikkelde zich in de 11e eeuw en was niet bedoeld om af te wijken van de officiële versie van het christendom, maar ja om enkele profetische aspecten te benadrukken (ze kondigden aan dat het einde der tijden spoedig zou plaatsvinden) weer).

Foto Fotolia: Jorisvo