Concept in definitie ABC

Voor de meeste mensen is de term hacker (technologie expert, met special incidentie op de Informatiebeveiliging) heeft een connotatie uitsluitend technisch. Maar de waarheid is dat, naast dit voor de hand liggende facet, de hacken het heeft ook een heel filosofisch of ideologisch facet (zoals we liever hebben) dat uiteindelijk pleit voor bijvoorbeeld voor vrijheid van informatie en transparantie, en die aanleiding geeft tot de activisten hiervan of ideologie, de hacktivisten.

De hacktivisme is de ideologie of filosofie die de praktijk van hacken, en dat we kunnen begrijpen als een sociale uitbreiding van het verlangen naar vrijheid van informatie en kennis van de praktijk van hacken.

Uiteindelijk, wat de hacktivisme is dat mensen als burgers meer en beter geïnformeerd worden, op een transparante manier. Om deze reden pleit hij zowel voor de eliminatie van geheimen als voor de publicatie van alles, en - hoewel het tegenstrijdig lijkt - het gebruik van hulpmiddelen van anonimisering om individuele vrijheden te beschermen tegen elektronische spionage waaraan overheden openbare netwerken onderwerpen van

De hacktivisme Het is in de loop van de tijd op verschillende manieren tot uitdrukking gebracht, waarvan we de meest primitieve kunnen beschouwen als geboren met het begin van expansie computergebruik, voornamelijk in de Verenigde Staten, en die werden opgericht op de besturen en vergaderingen van clubs van computerfans, die zich uitkristalliseerden in een reeks ideeën die plaats maakten voor de eerste hackers.

Meer modern, kunnen we begrijpen als fenomenen die deel uitmaken van de hacktivisme Wikileaks (vrijheid van informatie, geen geheimen) en Anoniem (collectief hacktivist wereldwijd die verschillende acties heeft uitgevoerd).

Beide initiatieven worden (naast andere) uitgevoerd door mensen met grote technische kennis (Julian Assange, een van de medeoprichters van Wikileaks, was hacker in zijn jeugd, achtervolgd door de wet voor illegale toegang tot militaire computersystemen), maar die gebaseerd zijn op ethische en morele principes.

Normaal gesproken kunnen deze activiteiten worden geclassificeerd als meer "subversief", in relatie tot de gevestigde orde en overheidsinstanties.

Als we er een beetje over nadenken, is het volkomen logisch: terwijl regeringen informatie verbergen om macht te krijgen (ten koste van andere staten en hun eigen burgers), hacktivisme wil mensen empoweren en geheimen aan het licht brengen. De crash is onvermijdelijk.

Maar hacktivisme Het wordt niet alleen gedemonstreerd in de vorm van acties die meer van politieke aard zijn, maar het heeft ook meer sociale extensies zoals de hacklabs.

Deze hacklabs zijn ruimtes open voor de gemeenschap, waarin je kunt leren over nieuwe technologieën en ermee experimenteren.

Over het algemeen worden ze zelf beheerd door vrijwilligers, die de ruimte runnen en degenen verwelkomen die komen, cursussen organiseren en activiteiten, de meeste gratis, maar ook enkele betaalde activiteiten ter ondersteuning van de basisbehoeften van de eigen zelf hacklab.

Degenen die ideologisch tegen zijn hacktivisme hebben geprobeerd deze ideologie te vereenzelvigen met ideeën van extreem-links (vooral in de landen in degenen die het slechtst worden bekeken, zoals de Verenigde Staten) en, in sommige gevallen, extreemrechts.

In het geval van regeringen, zoals in het kader van de confrontatie tussen de Verenigde Staten en Wikileaks, hebben de autoriteiten gezocht naar de criminalisering van de activiteiten van de hacktivisten, iets dat ze hebben verdedigd door te beweren dat hun acties ideologische en humanitaire motieven volgen.

Foto's: Fotolia - LuckyStep / Andrey Popov