Definitie van Grieks alfabet

Een alfabet of alfabet is een reeks symbolen die worden gebruikt in een systeem van communicatie. Grieks heeft in totaal 24 tekens of spellingen en vanuit historisch oogpunt wordt het beschouwd als het eerste volledige alfabet, aangezien elke klinker en elke medeklinker overeenkomt met een symbool anders.

Het komt van de letters die door de Feniciërs werden gebruikt, maar met nog drie letters. De Etrusken hebben dit alfabet aangepast aan hun taal en aan de andere kant pasten de Latijnen het Etruskische systeem aan hun eigen taal aan. Om deze reden zijn er zoveel overeenkomsten tussen het Griekse en het Latijnse alfabet.

Α α, Β β, Γ γ, Δ δ, Ε ε, Ζ ζ ...

De eerste letter is alfa, wat overeenkomt met A. De tweede is de bèta en komt overeen met de Latijnse B. De derde is gamma en komt overeen met C. De vierde is de letter delta, dat wil zeggen de letter D. Dus tot een totaal van 24 letters. De Griekse taal in zijn moderne versie is het resultaat van een evolutionair proces uit het oud-Grieks.

Vanaf de lX eeuw a. C de Grieken aangepast en aangepast hun and schrijven naar het nieuwe alfabet dat oorspronkelijk door de Feniciërs is gemaakt. Dit fenomeen moet niet uitsluitend vanuit een taalkundig oogpunt worden geïnterpreteerd, maar vanuit een commercieel oogpunt. Zo dwong de intense commerciële activiteit van de Feniciërs de Grieken om hun communicatiesysteem te kennen om de commerciële betrekkingen in de Middellandse Zee te intensiveren.

In tegenstelling tot de Semitische talen, werd het Griekse schrift van links naar rechts geschreven en gelezen. Net als de Romeinen produceerden de Grieken teksten zonder onderbrekingen, dat wil zeggen zonder ruimte tussen woorden. Deze vorm van non-stop schrijven was moeilijk te lezen en daarom is de lezing werd hardop gedaan, omdat op deze manier hun begrip.

De eerste drager waar de letters werden vastgelegd was keramiek. Later werd papyrus gebruikt, daarna perkament en tenslotte papier.

Het Griekse alfabet is bepalend geweest voor de geschiedenis van de mensheid

Het geschreven woord was een gebeurtenis cultureel van de eerste orde, omdat het op deze manier al mogelijk was om een ​​geavanceerd communicatiesysteem te ontwikkelen. Met de eerste geschreven teksten was het schrijven van boeken al mogelijk. De vroegste beschavingen gebruikten boeken voor drie hoofddoelen: Vermelding boekhouding van economische activiteiten, het ontwikkelen van een rechtssysteem en, logischerwijs, verhalen en verhalen vertellen.

Boeken waren en zijn het essentiële instrument voor de geletterdheid. Eeuwenlang werden teksten en documenten met de hand geschreven, maar in de 15e eeuw werd de drukpers geïntroduceerd en vanaf dat moment begon een nieuwe fase in het alfabetiseringsproces.