Concept in definitie ABC

Met de term algebraïsch bedoelen we alles wat relatief is aan of betrekking heeft op algebra, een van de fundamentele onderdelen van de wiskunde.

Algebra, samen met geometrie, combinatoriek, wiskundige analyse en theorie getallen, is dat fundamentele onderdeel van de wiskunde dat zich richt op en zich bezighoudt met de studie van structuren, relaties en hoeveelheden.

De term heeft een Arabische oorsprong die vooral te danken is aan het werk dat de Perzische wiskundige Muhammad ibn Musa al-Jwarizmi in een verdrag die zijn handtekening droeg en die verschillende symbolische bewerkingen voor de oplossing systematiek van kwadratische en lineaire vergelijkingen en dat doel hij was een van de eersten in dit opzicht.

Elementaire algebra is de meest basale vorm die algebra presenteert en in tegenstelling tot wat er bijvoorbeeld gebeurt met de rekenkundig, die alleen getallen gebruikt in zijn bewerkingen, in de algebra worden de getallen weergegeven door symbolen, bijvoorbeeld a, b, x, een van de meest terugkerende, enkele van de belangrijkste oorzaken hiervan, gebruiken de volgende: die de formulering van een algemeen type rekenkundige wetten vergemakkelijken, die het mogelijk maken om naar onbekende getallen te verwijzen, vergelijkingen te formuleren en te bestuderen hoe ze op te lossen en omdat het het formuleren van relaties vergemakkelijkt functioneel.

Algebra gebruikt voornamelijk symbolen en tekens, die over het algemeen in de verzamelingenleer worden gebruikt, en hun letters worden variabelen genoemd.

Het +-teken wordt bijvoorbeeld gebruikt om de optelbewerking aan te geven. om binaire bewerkingen uit te drukken, c of k, om naar constante termen te verwijzen, de eerste letters van het alfabet om hoeveelheden uit te drukken bekend, de laatste letters om onbekenden aan te geven, de n om naar een willekeurig getal te verwijzen en de exponenten en subscripts om hoeveelheden uit te drukken hetzelfde soorten en van anders omvang.