Concept in definitie ABC

De term anathema moet worden begrepen in de religieuze context, vooral in relatie tot de katholieke kerk. Op deze manier, wanneer het officiële standpunt van de katholieke kerk van mening is dat een gedrag of sommige ideeën zijn in strijd met de postulaten van de katholieke leer, de betrokkenen worden vervloekt verklaard. De verklaring van vervloeking gaat meestal gepaard met excommunicatie, dat wil zeggen verdrijving uit de boezem van de kerk. In die zin impliceert het vervloeken van iemand een vorm van zware straf, omdat het impliceert dat je een heilig gebod hebt geschonden.

Wat de oorsprong van de term betreft, deze komt van het Griekse anathema, wat aanvankelijk iets verachtelijks, verwerpelijks of afschuwelijks betekende. Deze betekenis werd later overgenomen door de traditie van de katholieke theologie en het uitspreken van de vervloeking ging iets betekenen dat in strijd was met het geloof en tegelijkertijd iets vervloekts.

De Bijbel is de referentie om deze vorm van straf vast te stellen

In de Heilige Schrift zijn er verschillende verwijzingen naar dit concept. Op deze manier wordt iedereen die zich verzet tegen Jezus Christus of die afwijkt van zijn leringen en doctrines als een gruwel beschouwd, een term die in de Bijbel gelijk staat aan vervloekt. Een voorbeeld van gedrag in strijd met Jezus Christus zou optreden in het geval dat iemand een vals evangelie predikte.

In de Bijbel wordt op deze term gezinspeeld om aan te geven dat een volk, een familie of een persoon had de wet van God en daarom was er een zonde begaan. Toen dit gebeurde, ging de vervloeking gepaard met de bijbehorende straf. Met het verstrijken van de tijd heeft de katholieke kerk verschillende formules van ex communicatie en daarom, als iemand wordt geëxcommuniceerd, worden ze ook geanatemiseerd.

In de geschiedenis van katholicisme de meest bekende uitspraak van anathema werd toegepast op de protestante Reformatie. Het was precies op het Concilie van Trente dat de katholieke kerk officieel verklaarde dat de door Luther gepropageerde protestantse leer een gruwel was.

Ketterij, afvalligheid, godslastering en vervloeking

Deze termen hebben een zekere gelijkenis, maar elk van hen heeft een uniekheid. Dus volgens de Rooms-Katholieke Kerk is een ketterij een interpretatie onjuist met betrekking tot het ware geloof. Bijgevolg is ketters gedrag een gedrag dat in strijd is met de officiële criteria van het katholicisme.

Afvalligheid treedt op wanneer een katholiek afstand doet van zijn geloof en zich afkeert van de leer van de kerk. Een godslastering is een beledigende actie tegen God. Kortom, ketterij, afvalligheid of godslastering kunnen vervloekt worden, want het gaat over: standpunten of gedragingen die in strijd zijn met de officiële waarheid, die in theologische termen bekend staat als gezond leer.

Foto's: Fotolia - Scott Griessel / itsmejust