Concept in definitie ABC

De Kelten boven, de Iberiërs beneden en, als gevolg van hun ontmoeting in het midden, de Keltiberiërs. Kortom, dit is de essentie van hoe historiografie Spaans van een heel tijdperk definieerde de Keltiberiërs.

De Keltiberische cultuur ontwikkelde zich vanaf de 13e eeuw voor Christus in het noordoostelijke deel van het Iberisch schiereiland. C, het resultaat van de penetratie van de Keltische volkeren uit Noord-Europa op het schiereiland, en hun ontmoeting met de Iberische cultuur, typisch voor het gebied.

We kunnen niet spreken van een specifiek gebied, met afgebakende grenzen, grotendeels te wijten aan het ontbreken van historische bronnen, en het diffuse karakter van afbakening van een culturele versmelting veronderstelt altijd.

Er moet ook worden opgemerkt dat de Keltiberiërs niet precies het een of het ander zijn, dat wil zeggen, even goed mengsel culturele componenten van beide groepen hebben, maar zonder volledig te kunnen worden gehomologeerd met één of met anderen.

De oorsprong van de Keltiberiërs is diffuus; de meest algemeen aanvaarde hypothese is dat de culturele fusie plaatsvond als gevolg van de Keltische invasies vanuit het noorden van de Pyreneeën.

Zoals met andere migraties zou gebeuren, is de veronderstelling dat de stammen die migreerden werden “geduwd” door anderen die op hun beurt afstamden van het noorden van continent op zoek naar ruimtes met a weer aangenamer en vruchtbaarder land.

De Germaanse stammen uit Scandinavië en het noorden van wat nu Duitsland is, zetten ook de Keltische stammen onder druk, die op hun beurt ze werden gedwongen (omdat ze uit hun oorspronkelijke land waren verdreven) om andere stammen onder druk te zetten, waardoor ze het Iberisch schiereiland binnenkwamen.

De Iberische populaties die inheems waren op het schiereiland werden in het nauw gedreven aan de oost- en zuidkust, terwijl het westen, het noorden en het grootste deel van het centrum van het schiereiland in handen van de volkeren bleven Kelten.

Een andere theorie verdedigt echter de formatie ter plaatse van de Keltische cultuur, tegelijk met de Iberische cultuur.

Beide volkeren, van tradities en verschillende talen, zouden naast elkaar hebben bestaan ​​in vrede (met zijn onvermijdelijke confrontaties, net als alle buren door de geschiedenis heen, maar zonder dat dit een invasie impliceert), met de al eerder bekende fusie in het grensgebied afgebakend.

De Keltiberische cultuur heeft zijn eigen kenmerken, hoewel ze niet alleen gemeenschappelijk zijn voor de twee culturen die haar oorsprong hebben, maar ook worden gedeeld met andere culturen.

Dit is het geval van crematie voor de begrafenis van de overledene, kleine nederzettingen in hooggelegen gebieden, zodat ze gemakkelijk verdedigbaar waren in geval van een aanval, en rechthoekige huizen, meestal uit één stuk blijven.

Net als andere culturen is het dat niet statisch, maar het muteert door zijn eigen dynamiek of door de directe en indirecte invloeden die het ontvangt van andere culturen. Dit is het geval voor nederzettingen, die in de loop van de tijd in omvang zullen toenemen.

We kunnen drie perioden onderscheiden: oud, vol en laat-Celtiberisch.

De oude is het stadium van vorming en consolidatie, terwijl de volledige overeenkomt met het tijdperk van de grootste schittering van deze cultuur, waarvan de culturele kenmerken al zijn geconsolideerd, terwijl het oude Keltiberian overeenkomt met de periode van decadentie die leidt tot zijn verdwijning, als gevolg van externe oorzaken volkeren.

Het begin van het einde van de Keltiberiërs kwam met de Romeinen, tussen de 2e en 1e eeuw voor Christus. C.

Het lange proces van romanisering, in sommige gevallen door de inboorlingen vrijwillig aanvaard, in andere door de dwingen, verving de lokale cultuur door de Romeinse, met min of meer invloeden uit de voorgaande cultuur.

Dit was geen exclusief fenomeen van het Iberisch schiereiland en zijn volkeren, maar het kwam voor in bijna alle delen waar de Romeinse rijk het was aanwezig, en in meer of mindere mate volgens de eeuwen waarin Rome aanwezig was.

Het Iberisch schiereiland, een van de scènes van de Punische oorlogen, was al heel vroeg Romeins aanwezig en was daarom een gebied sterk geromaniseerd, omdat de Romeinse cultuur lange tijd had om opgemerkt te worden en de gebruiken van de lokale bevolking te beïnvloeden.

Foto: Fotolia - Sergey Kamshylin

Keltiberische thema's