Concept in definitie ABC

De luiheid is de nalatigheid, gebrek aan verlangen of voorziening bij het uitvoeren van bepaalde taken, activiteiten, handelingen of bewegingen. Luiheid in deze zin wordt normaal gesproken geassocieerd met begrippen als: luiheid, luiheid, luiheid, onder andere.

Traditioneel, voor mensen die weigeren een activiteit te doen, wat ze zouden moeten doen, omdat omstandigheden dit vereisen, zoals bijvoorbeeld het geval is bij weigering om te werken, worden ze in de volksmond aangeduid als lui. De redenen waarom een ​​persoon weigert een activiteit uit te voeren zoals aangegeven om te werken, kunnen te wijten zijn aan meerdere omstandigheden: slecht voeden, ziekte of simpelweg omdat ze van mening zijn dat de activiteit in kwestie hen geen voordeel oplevert; vooral in het laatste geval kunnen we luiheid omkaderen.

Een van de meest voorkomende oorzaken waarom mensen niet betrokken raken bij een baan of activiteit, wanneer ziekte of slechte voeding niet wordt bemiddeld, zijn de volgende: gebrek aan voordeel in verhouding tot de geïnvesteerde inspanning, gebrek aan erkenning in het werk dat wordt gedaan, gebrek aan voorbereiding om een ​​taak uit te voeren, gebrek aan

motivatie, routine arbeid, niet-erkenning van talenten, onaangename taak die een fysieke of mentale stoornis veroorzaakt, hoofdpijn, rugpijn, enz.

Een ander terugkerend gebruik van het woord luiheid verwijst naar: onvoorzichtigheid of vertraging in acties.

Ondertussen, op aandringen van deReligie christelijk, luiheid wordt beschouwd als een van de zeven hoofdletters zonden samen met vraatzucht, lust, afgunst, woede, trots en hebzucht. Katholieke doctrine verstaat luiheid als eendroefheid van geest die gelovigen scheidt van geestelijke verplichtingen als gevolg van de obstakels die ze opwerpen. Opgemerkt moet worden dat geestelijke verplichtingen alles worden genoemd dat door God is voorgeschreven voor de prestatie van het beloofde eeuwige leven.

Onderwerpen in Sloth