Definitie van sociale controle

Bij sociale controle wordt verwezen naar de groep van normen en voorschriften van verschillende aard die expliciet worden vastgesteld of impliciet door een samenleving om de orde van individuen te handhaven en de ontwikkeling van een georganiseerde levensstandaard mogelijk te maken en gecontroleerd. Sociale controle kan op verschillende manieren aanwezig zijn, zowel via formele als informele praktijken, via sociaal aanvaarde regelgeving en ook via dwang van dezelfde persoon op zichzelf.

Sociale controle heeft tot doel sociale groepen binnen een formeel aanvaarde orde te houden op een zodanige manier dat: dat een aantal basisregels worden gerespecteerd die bijdragen aan het genereren van een georganiseerde levensstijl en niet tegenstrijdig. In die zin zijn de meest duidelijk zichtbare regels met betrekking tot het idee van sociale controle die welke: uitdrukken door middel van wetten, statuten en formele voorschriften waaraan alle leden van een samenleving moeten voldoen zelfde manier. Deze maatregelen worden gecreëerd en aanvaard door de hele samenleving omdat ze expliciet zijn vastgelegd. Expliciete sociale controle kan ook te maken hebben met politieke belangen en het tenietdoen van politieke uitingen van verschillende groepen in de samenleving, hoewel dergelijke situaties kunnen vallen binnen het kader van: het

impliciet bij bepaalde gelegenheden.

Sociale controle wordt echter ook uitgeoefend via informele methoden die niet expliciet hoeven te worden gemaakt en die soms veel meer hebben. dwingen dan formele methoden. Hier moeten we de sociale controle noemen die wordt uitgeoefend door religies, sociale hiërarchieën, de media, communicatie en de propaganda, morele normen en anderen. Al deze reeks informele sociale controlenormen probeert bij het individu de acquisitie van sociaal goedgekeurd gedrag op vrijwillige basis. Vaak zijn deze impliciete normen van sociale controle misschien niet helemaal ethisch, vooral als het gaat om propaganda en de kracht van bepaalde reclameboodschappen.

Ten slotte wordt sociale controle ook uitgeoefend door hetzelfde individu en het is hier waar instellingen als de familie en de religie ze hebben een speciaal gewicht. Deze zelfopgelegde normen van sociale controle hebben sterk te maken met de censuur van bepaalde attitudes en gedachten en kan in extreme gevallen leiden tot de ontwikkeling van te repressieve en te repressieve persoonlijkheden. zelfcensuur.

Onderwerpen in sociale controle