Definitie van Teotihuacan-cultuur

Er is bewijs van de Teotihuacan-cultuur door de overblijfselen gevonden in de gebied uit de Teotihuacan-vallei, een regio in het noordwesten van Mexico. Deze overblijfselen zijn uit de IV eeuw voor Christus. C en zijn gerelateerd aan bevolkingagrarisch die dit gebied tot de lX eeuw na Christus bewoonden.

Geleerden van de Teotihuacan-cultuur weten niet waar de inwoners vandaan kwamen en wat hun taal was, maar de hypothese meer geaccepteerd verdedigt het idee dat ze uit het gebied van de Golf van Mexico kwamen. Wat betreft de term Teotihuacan, de betekenis ervan verwijst naar de plaats waar de goden wonen en het is bekend dat dit woord door de Azteken werd gebruikt in de taal Nahuatl tijdens de pre-Columbiaanse periode.

Belangrijkste kenmerken:

Teotihuacan was een stedelijk centrum omringd door vruchtbare gronden en overvloedige grondstoffen, vooral klei en obsidiaan. Teotihuacan werd een plaats die voornamelijk bestemd was voor religieuze ceremonies en in de stad waren edelen, ambachtslieden en boeren.

De stedelijke kern had brede wegen en de constructies waren van adobe bedekt met steen en met ornamenten van geometrische vormen in rood gekleurd, de favoriete kleur van dit beschaving. Onder de archeologische overblijfselen zijn de piramides met getrapte platforms (de piramide gewijd aan de zon is de op een na grootste in Mexico en was bedoeld voor offers en offers voor de for goden).

De gevonden overblijfselen stellen ons in staat te weten dat de inwoners van deze regio ideografisch schrift kenden en wiskundige en astronomische kennis hadden. De regering het werd geleid door de priesterklasse die de andere kolonisten domineerde. Wat hun geloof betreft, is het bekend dat ze polytheïsten waren en geloofden in goden die verband hielden met vruchtbaarheid, de fertility regen, de wind of de dood.

De productieve activiteit was gebaseerd op een landbouwirrigatiesysteem, jagen, vissen en ruilhandel als een manier om producten uit te wisselen.

Archeologisch onderzoek wijst uit dat Teotiuacan een gebied was waar de Mixteken, de Nahuas, de Maya's en de Zapotecs samenleefden. De Teotihuacan-cultuur verspreidde zich buiten haar oorspronkelijke territoria, maar de expansie was niet te wijten aan militaire redenen, maar eerder aan religieuze en commerciële redenen.

Eerste schriftelijke getuigenissen van de Teotihuacan-cultuur

De Spaanse Franciscaan Bernardino de Sahagún woonde in de zeventiende eeuw in deze regio van Mexico en werkte jarenlang aan zijn belangrijkste werk, 'Algemene geschiedenis van de dingen van Nieuw-Spanje'. Deze missionaris leerde de Nahualt-taal en voerde een gedetailleerde onderzoek van de verschillende inheemse culturen.

Het doel was om de inwoners te evangeliseren, maar om hen tot het christendom te bekeren was het noodzakelijk om hun goden en hun cultuur te kennen. Door de teksten van Bernardino de Sahagún is het mogelijk geweest om meer te weten te komen over enkele van de mythen van zijn cultuur, zoals de geboorte van de Vijfde Zon in de stad van de Goden.

Foto's: iStock - Joel Carillet / Kresopix