Concept in definitie ABC

Een koepel is een van de belangrijkste onderdelen van de architectuur als wetenschap en als kunst. De koepel is wat wordt gebruikt om een ​​open ruimte af te sluiten en ze hebben meestal zowel buiten als binnen opvallende vormen. De koepel kan gesloten eindigen in de vorm van een kegel, ui, cirkelvormig of driehoekig volgens de stijlartistiek waarnaar wordt verwezen. De gebouw en plaatsing van een koepel is een van de belangrijkste momenten in de stichting omdat het veel zorg en details vereist om high te blijven en niet te bezwijken.

De koepel is altijd een halve cirkel, ongeacht de manier waarop de bovenkant eindigt (zij het puntig, afgerond, enz.). De eerste koepels of primitieve vormen van wat we tegenwoordig kennen als koepels, werden altijd gemaakt van een halve cirkel of halfronde boog. In die zin is het in een koepel altijd belangrijk op welke manier de structuur rechtop blijft staan ​​zonder te vallen, aangezien deze, omdat deze een halve cirkel is, niet gevuld is met materiaal anders is het leeg.

De koepels zijn altijd elementen van grote verfraaiing geweest architectonisch niet alleen binnen maar ook buiten. Dit is zo omdat de koepels aan de binnenkant meestal op unieke manieren zijn versierd en aan de buitenkant altijd elementen hebben waardoor ze zich onderscheiden van de rest van de constructies. Bovendien laten de koepels meestal licht door door gaten of ramen, daarom is de ervaring van de koepels is altijd bijzonder. Tegelijkertijd maken ze het mogelijk om unieke ruimtes te creëren, omdat de ruimte in de hoogte meer wordt geopend dan anders bedekt zou zijn door materiaal en beton.