Voorbeeld van Deus Ex Machina

De literaire figuur "Deus ex Machina"(min of meer uitgesproken" Deus ex makina), is een apparaat waarin, in een theatrale of literaire plot, een gebeurtenis vindt plaats buiten de logica, of in ieder geval buiten de volgorde van gebeurtenissen van de argument. Deze gebeurtenissen kunnen de komst zijn van een goddelijk of spiritueel wezen, de tussenkomst van een nieuw personage, een dier, een ramp, enz.

De uitdrukking is ontstaan ​​in het klassieke Griekse theater, in werken waarin, toen de hoofdpersoon (s) al verloren waren of moesten worden verslagen, verscheen er een god die repareerde of tussenbeide kwam door de evenementen. De machine waarnaar de uitdrukking verwijst, is de kraan waarmee de acteur die de god voorstelde door middel van een harnas op het podium werd neergelaten. De uitdrukking vertaalt naar "(de komst van) god uit de machine."

Hoewel al is vermeld dat het in zijn oorsprong een bovenmenselijke entiteit is, die met zijn enige beslissing gebeurtenissen kan veranderen, zoals: Het komt vaak voor in het oude klassieke theater, waarin de goden de elementen veranderden om een ​​bepaald karakter ten goede te komen, een toevallige en onbekende goochelaar in het complot, die door middel van spreuken of krachten de situatie, of de schijn van een geest; de deus ex machina verwijst ook naar gebeurtenissen die niet magisch zijn, maar die de plot ook substantieel beïnvloeden: uiterlijk van een personage aan het einde van de plot, die de oplossing blijkt te hebben of de boosdoener is, de schijn van een ramp of natuurlijk dat de plot verandert (een beving, een blikseminslag), of zelfs een kleine gebeurtenis, zoals het overlijden van een dier of de val van een voorwerp.

Voorbeeld van deus ex machina:

Alles is voorbij. Oscar had voor zich, drie meter verderop, op hem gericht, het .45 kaliber pistool dat Gerardo op hem richtte. Er was nergens om te rennen. Overal verhuizen zou zijn dood alleen maar bespoedigen, maar wat heeft het voor zin om het te verlengen? In een oogwenk ging de hele missie door zijn hoofd: zijn aankomst op het vliegveld, contact met de politie, de locatie van de schuilplaats, de vrijlating van de gijzelaars... Hij rekende er niet op dat toen hij Gerardo op de daken achtervolgde, hij een ruimte had voorbereid in een nabijgelegen gebouw voor ontsnappen. In ieder geval. De missie is volbracht en ik was me bewust van het risico. Hij had maar van één ding spijt. De herinnering aan Margarita. Hij was dapper, bijna roekeloos om de missie uit te voeren, maar een dag voor vertrek, zoals vele dagen many Eerder had hij niet de moed om Margarita te vertellen hoeveel hij van haar houdt, dat hij met haar uit wil, dat hij ken haar.

Hij herinnerde zich haar glimlach. 'Het zal niet bij mij zijn. Met wie je kiest, wees gelukkig." Hij dacht dat dat zijn laatste gedachte zou zijn. De volgende knippering was eeuwig. Zodra hij zijn ogen sloot, was het gebrul van de ontploffing te horen. Ik verwachtte de klap en dat het lijden niet te lang zou duren. Het was een heel lang moment. Toen hij zijn ogen half opende, ongeveer een meter van waar hij was, zag hij een flits die de muur raakte en weerkaatste. Hoe kon hij een schot bijna volledig hebben gemist? Toen hij zijn ogen volledig opendeed, zag hij Gerardo het pistool laten vallen en zijn handen voor zijn gezicht leggen.

Hij wierp zich op Gerardo, onderwierp hem en kon eindelijk om steun vragen.

Een moment stond hij roerloos, niet gelovend wat er gebeurde. Op het moment dat Oscar met zijn ogen knipperde, deed een duif die boven hen vloog poepen in de lucht en de ontlasting viel op Gerardo's ogen, waardoor hij schoot terwijl hij het schot miste.

Zodra Oscar terugkwam, was het eerste wat hij deed Margarita uitnodigen voor koffie.