Definitie van Headless Generation

Op het gebied van literatuur, de modernisme het is een beweging poëtisch wiens hoogste vertegenwoordiger de Nicaraguaanse Rubén Darío was. Zijn stijl en taal beïnvloedden andere poëtische stromingen. Een van hen was de onthoofde generatie, bestaande uit een kleine groep jonge Ecuadoraanse dichters die hun werk rond 1920 ontwikkelden.

De meest representatieve auteurs zijn Medardo Ángel Silva, Ernesto Noboa y Caamaño, Arturo Borja en Humberto Fierro.

De voortijdige dood van hen allemaal maakte hen in de volksmond bekend als de Headless Generation.

Gemeenschappelijke kenmerken in zijn poëtische productie

De vier dichters die deel uitmaken van deze generatie werden geïnspireerd door twee bronnen: Rubén's nieuwe taal Darius en het symbolisme en parnassianisme van de Franse dichters Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud en Paul Verlaine. Aan de andere kant waren ze allemaal vrienden en onderhielden ze een intense correspondentierelatie.

Het modernisme van de Ecuadoraanse dichters onderscheidt zich door de volgende aspecten:

1) een verlangen naar Vrijheid in literaire creatie,

2) een diepe bewondering van nature,

3) de verheerlijking van schoonheid en

4) het gebruik van een exotische taal, vol ritme en muzikaliteit.

Tragische levens

Medardo Ángel Silva werd geboren in een familie bescheiden van de stad Guayaquil in 1898. Hij maakte zijn studie niet af en ging werken in een drukkerij. Op 17-jarige leeftijd had hij al enkele gedichten gepubliceerd in literaire tijdschriften en in de krant El Telégrafo. In 1919 besloot hij een einde aan zijn leven te maken door zichzelf in de tempel neer te schieten voor de ogen van zijn vriendin toen hij net 21 jaar oud was geworden.

Ernesto Noboa y Caamaño werd in 1898 in Guayaquil geboren. Zijn familie was economisch goed geplaatst en daarvoor reden hij kon zich wijden aan het bohemienleven in de stijl van de Parijse dichters van die tijd. Als gevolg van een neurose nam hij uiteindelijk morfine en hallucinogene medicijnen om gemoedsrust te vinden. In 1927 stierf hij verdrietig en ziek op 38-jarige leeftijd

Arturo Borja (1892-1912) kwam uit een zeer rijke Quito-familie. Op 15-jarige leeftijd reisde hij naar Parijs om een ​​ernstig zichtprobleem te behandelen en daar werd hij doordrongen van de geest van de "verdoemde dichters" zoals Baudelaire of Verlaine. Op 20-jarige leeftijd stierf hij aan een overdosis morfine, een paar weken nadat hij was opgelopen huwelijk.

Humberto Fierro werd geboren in de stad Quito. Hij was een dichter van grote gevoeligheid, eenzaam en erg introvert. Zijn werkzame leven bracht hij door in een kantoor van het Openbaar Ministerie. Op 43-jarige leeftijd stierf hij een natuurlijke dood en was de laatste dichter van de onthoofde generatie.