Concept in definitie ABC

De term "genetica" komt uit het Grieks en betekent "ras, generatie". Het is het gebied van de biologie dat de biologische overerving die van generatie op generatie wordt overgedragen, wil onderzoeken en begrijpen in generatie, het onderzoeken van de kenmerken en fundamentele aspecten in dit proces van vader op zoon. Het belangrijkste object van studie van genetica zijn genen, bestaande uit segmenten van DNA (deoxyribonucleïnezuur), een molecuul dat codeert voor de informatie die in cellen aanwezig is. Op deze manier controleert DNA de structuur en het functioneren van elke cel, met het vermogen om exacte kopieën van zichzelf te maken.

Kortom, de studie van genetica stelt ons in staat om te begrijpen hoe precies de reproductie van levende wezens en hoe het kan dat bijvoorbeeld tussen mensen biologische, fysieke, uiterlijke en zelfs fysieke kenmerken worden overgedragen persoonlijkheid. Daarom moet worden opgemerkt dat de meeste informatie die 'codeert' voor een persoon in DNA zit; Deze informatie omvat zeer eenvoudige processen tot veel complexere realiteiten.

Dus genetica (zoals discipline biologisch) wordt meestal onderverdeeld in: klassiek of mendeliaanse, die zich bezighoudt met de studie van chromosomen en hoe ze worden geërfd; de kwantitatieve, die op kleine schaal de impact van meerdere genen op de fenotype; de moleculaire, die de samenstelling en het gedrag van DNA bestudeert; van populaties of evolutionair, dat de ontwikkeling van genen in een populatie en de evolutie van organismen; en andere soorten. Dankzij deze kennis is het mogelijk om te herkennen dat bepaalde genen worden gedeeld door verschillende diersoorten, terwijl andere exclusief en specifiek zijn voor bepaalde levensvormen. Lysozyme is dus een eiwit dat verantwoordelijk is voor de eliminatie van bacteriën die aanwezig zijn in het neusslijm; hun structuur is vergelijkbaar in organismen die net zo verschillend zijn als kippen en mensen. Daarentegen verschillen de bloedgroepen van de naaste verwanten van de mens (de mensapen) volledig van de onze.

Op hun beurt heeft de studie en ontdekking van deze elementen de ontwikkeling mogelijk gemaakt van de genetische manipulatie. Kortom, deze discipline is verantwoordelijk voor DNA-manipulatietechnologie, waardoor het mogelijk wordt om kwaliteiten te verbeteren of te elimineren of aspecten van verschillende organismen die bijdragen aan het corrigeren van genetische effecten, het produceren van antibiotica en, uiteindelijk, zelfs vandaag nog bevorderen promote controverse klonen van levende wezens. Het meest paradigmatische geval van onderzoek naar klonen was dat van het schaap Dolly, bekend als het eerste zoogdier dat werd gekloond uit een volwassen cel en dat ongeveer 7 jaar leefde. Naast controverses als het gaat om hogere zoogdieren, kan klonen een hulpmiddel zijn interessant, bijvoorbeeld om exemplaren van granen of sojabonen te vermenigvuldigen die bestand zijn tegen bepaalde weersomstandigheden van weer of ongedierte. Er wordt echter opgemerkt dat klonen, door precies dezelfde genetische code van het ene individu naar het andere te herhalen, hen diep van binnen kwetsbaarder maakt, omdat het de waarschijnlijkheid van aanpassing. Aan de andere kant maakt conventionele reproductie het mogelijk om de genetische component van moeders en vaders te kruisen, waarvoor het nieuwe organisme dat wordt gecreëerd volledig verschilt van zijn voorouders. Daarom zal, naast de aanleg van overerving, het aanpassingsvermogen aan de omgeving en aan nieuwe situaties zijn eigen en anders zijn dan die van andere soortgenoten. Deze genetische variabiliteit is het grote voordeel van seksuele voortplanting en maakt het mogelijk soorten overleven van dieren en planten, zelfs in de meest ongunstige contexten en in de meest echt.