Definitie van beschuldiging

Burgers die openbare vertegenwoordigingsfuncties op hoog niveau uitoefenen, zijn onderworpen aan de naleving van de wet zoals elke andere burger. Daarnaast kunnen ambtenaren ook politiek worden beoordeeld door het parlement van een natie in het geval dat zij hun taken op een onregelmatige of illegale manier uitoefenen.

Het doel van een politiek proces is duidelijk: van iedereen politieke en/of bestuurlijke verantwoordelijkheden opeisen die ambtenaar die gedragingen vertoont die in strijd zijn met het algemeen belang of die buiten de wet. Met andere woorden, het gaat om het stellen van wettelijke grenzen aan mogelijk machtsmisbruik.

In de terminologie die eigen is aan het gebied van regering, afzetting en afzetting zijn gelijkwaardige termen. Aan de andere kant moet worden opgemerkt dat in democratische landen de verschillende vertegenwoordigers van de wetgevende macht hebben de functie van het controleren van degenen die de uitvoerende macht.

Ethiek en politiek

Het concept van beschuldiging kan worden begrepen vanuit een filosofisch perspectief. In die zin begrepen denkers als Aristoteles, Locke of Hobbes dat de activiteit politiek moet gebaseerd zijn op ethiek. Met andere woorden, alles wat te maken heeft met de uitoefening van politieke macht kan niet buiten de ethiek vallen.

De oorsprong van het concept moet historisch gelegen zijn in het Engelse parlement

In de 17e eeuw werd de Engelse monarch Carlos I door het Lagerhuis beschuldigd van tirannie en verraad. De parlementaire krachten vormden een rechtbank die de vorst berecht en het vonnis dat definitief werd toegepast was de doodstraf. Op deze manier stelde de macht van het Engelse parlement grenzen tot het maximum Gezag van de natie.

In de absolute monarchieën van andere tijden werd het principe van de goddelijke oorsprong van de monarch gehandhaafd en daarom Daarom was de vorst vrijgesteld van politieke verantwoordelijkheden omdat hij als een godheid werd beschouwd.

Het ontslag en de executie van Carlos l wordt beschouwd als het historische en juridische precedent van de huidige politieke processen of afzetting.

De grondwettelijke teksten van de meeste landen bevatten een reeks wetten en procedures om de politieke macht te beperken.

Om een ​​heerser te laten beoordelen door de leden van een parlement, is het noodzakelijk dat alle procedures wettelijk vastgelegd. Op deze manier wordt getracht te voorkomen dat parlementariërs willekeurig optreden tegen de uitvoerende macht.

Kortom, het idee van afzetting moet worden gewaardeerd als een maatregel voor de volksgezondheid, zodat wetten en niet mannen degenen zijn die een natie regeren.

Foto's: Fotolia - nalidsa / jpgon