Definitie van literair realisme

In sommige artistieke manifestaties bestaat de neiging om de werkelijkheid weer te geven zoals die is. In de literaire schepping had het realisme als stroming zijn maximum uitdrukking in de tweede helft van de 19e eeuw in Europa en aan het einde van de 19e eeuw in Latijns-Amerika. De literatuur realistisch was een reactie op romantiek uit de vorige fase. Het was in Frankrijk waar de term realisme voor het eerst werd gebruikt om te verwijzen naar de nieuwe literaire trend. De realistische stijl van negentiende-eeuwse romans heeft enkele precedenten, zoals de Spaanse schelmenroman of middeleeuwse kronieken.

Onder de meesterwerken hiervan of beweging we kunnen het volgende benadrukken: "De menselijke komedie" van Balzac, "Moeilijke tijden" van Dickens "en" Fortunata en Jacinta "van Galdós. In Latijns-Amerika vertoonde deze stroming enkele opmerkelijke manifestaties, zoals de gaucho-romans, de roman "La rekenkundig en el amor "door de Chileense Alberto Blest of de werken van theater van de Uruguayaan Florencio Sánchez.

Algemene kenmerken van realisme

De geslacht overheersend is het verhaal en, in mindere mate, het theater. Er wordt een directe taal gebruikt en heel dicht bij de dagelijkse realiteit. In die zin drukken de personages zich uit met populair jargon.

In de verhalen worden verhalen verteld van de armste en meest kansarme klassen en achter deze verhalen schuilt een duidelijke bedoeling van sociale aanklacht. De personages in de romans zijn gewone mannen en vrouwen. De lezer van realistische romans wordt gemakkelijk geïdentificeerd met literaire personages.

Romanschrijvers vluchten voor iedereen Omschrijving fantastisch, exotisch of lyrisch. Er worden verhalen verteld waarin individuen worden geconditioneerd door sociale regels en economische omstandigheden.

De aannemelijkheid van de argumenten, de gedetailleerde beschrijving en de voorkeur voor een alwetende verteller zijn andere belangrijke kenmerken.

De revolutionaire idealen van het communisme en het werk van Darwin waren de belangrijkste ideologische assen van de tweede helft van de 19e eeuw.

Elke literaire creatie ontstaat op een bepaald historisch moment. De trend kan worden begrepen vanuit twee historische en ideologische assen. In de eerste plaats de opkomst van revolutionaire socialistische idealen die de ellende van het Europese proletariaat aan de kaak stelden. Ten tweede brachten Darwins ideeën over de oorsprong van de mens een nieuwe kader voor de intellectuelen van de negentiende eeuw.

Er moet rekening mee worden gehouden dat het idee van aanpassing aan de omgeving van de darwinistische benadering was zeer valide om de strijd voor het voortbestaan ​​van de meest achtergestelde klassen van de maatschappij.