Definitie van neolithische revolutie

Zonder twijfel is de Revolutie Neolithicum is een van de belangrijkste processen die door mensen worden gegenereerd en als één ervan worden beschouwd van de vroegste prestaties in de richting van het vestigen van de levensstijl zoals we die vandaag kennen in dag. De neolithische revolutie had in wezen te maken met de ontwikkeling van nieuwe levensvormen die de jager-verzamelaar en nomadische mens transformeerden in een sedentaire en productieve man.

Volgens verschillende archeologische onderzoeken wordt geschat dat de neolithische revolutie hebben plaatsgevonden in het huidige Midden-Oosten rond het jaar 10.000 voor de geboorte van Christus. Deze periode viel samen met het einde van de ijstijden, waardoor de temperatuur- en de weer van de aarde zou gematigder en toegankelijker zijn geworden voor de groei van verschillende soorten vegetatie. Op deze manier kon de mens die langzaamaan de aarde begon te bevolken, per ongeluk ontdekken, begrijpen en reproduceren vervolgens het bemestings- en groeisysteem van groenten om hun eigen voedsel te produceren.

Terwijl in de vroegere perioden van de Prehistorie (de paleolithicum en het Mesolithicum) organiseerde de mens zich door jagen, verzamelen en vissen (waarvoor hij nomadisch moest zijn en op zoek moest gaan naar nieuwe middelen toen deze in het gebied op waren), tijdens de Neolithicum de man kon beginnen zijn eigen voedsel te bereiden, en moest dan op de plaats blijven waar zijn gewassen zouden staan.

Zo leerde hij de mogelijkheid om dieren te domesticeren die voorheen wild waren en die ook konden dienen als voedsel, onderdak of lastdieren. Tegelijkertijd is het in de Neolithische periode waarin andere activiteiten zoals de keramiek (essentieel voor het bewaren van zaden en gewasproducten) en weven (belangrijke vorm van jas). Deze activiteiten zouden kunnen worden ontwikkeld (evenals de gebouw van primitieve maar stabiele woningen) als gevolg van het feit dat ze minder tijd hoefden te besteden aan jagen omdat ze hun eigen voedsel bij de hand hadden.

Deze situatie zou later uitgroeien tot fenomenen die te maken zouden hebben met de ontwikkeling van samenlevingen. complexere complexen waarin de arbeidsdeling begon te verschijnen (door het bezit van een overschot aan voedsel en de noodzaak dat alle individuen bezig zijn met het verkrijgen van voedsel), met het ontstaan ​​van stabielere en georganiseerde dorpen, met de ontwikkeling van de eerste vormen van regering en stand enz.