Concept in definitie ABC

Bekend als een van de geometrische figuren meest voorkomende en gebruikte, moet de ruit worden beschreven als a vierhoek (dat wil zeggen, een figuur die vier zijden bevat) parallellogram (dat wil zeggen, er zijn twee paar zijden evenwijdig aan elkaar). De ruit kan worden gezien als een plein of een rechthoek nauwelijks geneigd.

Met het idee om oneindig te draaien

De naam die aan deze geometrische vorm is gegeven, heeft te maken met de Griekse taal waarvoor de term ruiten verwijst naar die vormen die eindeloos roteren.

Hoe is de ruit opgebouwd?

Net als bij andere vierhoeken, bestaat de ruit uit vier gesloten zijden die zijn. vormen omtrek. Deze vier zijden zijn altijd even lang als elkaar, want als een van hen een minimaal verschil met anderen zou hebben, zouden we het hebben over een ruitvormig en geen ruit. Deze vier zijden vormen twee interne of diagonale assen die de hoekpunten raken waarop twee zijden elkaar ontmoeten en die loodrecht op elkaar staan. De vier hoekpunten of interne hoeken van een ruit zijn geen negentig graden omdat de lijnen hellend zijn en niet loodrecht op elkaar staan.

Aanwezigheid van parallellisme in constructie

Een ander belangrijk element dat ruiten kenmerkt, is het bestaan ​​van parallellisme tussen hun twee paar zijden. De twee tegenover elkaar liggende zijden zijn dus evenwijdig aan elkaar, hoewel de afstand tussen hen kan variëren, afhankelijk van het type ruit dat het is.

Ruiten zijn, samen met vierkanten en driehoeken, een van de meest voorkomende en eenvoudige geometrische vormen van analyseren aangezien alle zijden aan elkaar gelijk zijn en daarom de som van de hoeken en de manier om de diagonalen vast te stellen altijd hetzelfde is.