Definitie van procesrecht

Om de functie of het doel van de Rechtsaf procedureel, moeten we begrijpen dat het recht als een tak van humanistische kennis in twee grote groepen is verdeeld. Een ervan staat bekend als substantieel recht, dat wil zeggen een die verwijst naar de verschillende zaken of substanties die de normen en regels gestalte geven: strafrecht, burgerlijk recht, de financieel recht, enz. Aan de andere kant is het procesrecht de tweede groep die als niet substantieel, zo niet procedureel wordt beschouwd in de zin dat het de processen vastlegt, de procedures en de regels voor elk van deze subgroepen, dat wil zeggen, zodat in de praktijk bekend is hoe in elk geval te werk te gaan.

Voortgaand op deze uitleg kunnen we stellen dat het procesrecht breder en veelomvattender is dan andere rechtstakken, aangezien elk van hen geïnteresseerd is in een onderwerp (bijvoorbeeld de belastingrecht, de internationaal recht, de bestuursrecht). In die zin is het procesrecht niet exclusief voor een van deze takken, maar bestaat het integendeel in alle ze als een bepalend punt om te handelen en de processen uit te voeren die nodig of correct worden geacht in elk geval.

Er zijn drie belangrijke concepten voor procesrecht, namelijk de volgende: jurisdictie, actie en proces. Door het idee van jurisdictie bepaalt het procesrecht de uitbreiding van de functies van elke tak van de recht, waarbij wordt aangegeven waartoe elke zaak behoort en, indien nodig, waarom het een probleem kan zijn dat door meerdere wordt gedeeld takken samen. Verder heeft bevoegdheid ook te maken met de mogelijkheden en beperkingen van elke rechtbank.

Actie is de handeling waardoor het geheel beweging gerechtelijk in elk van de rechtstakken. Daarmee begint dus het derde concept: het gerechtelijk proces dat gebaseerd moet zijn op gedragsrichtlijnen, functioneren en ga specifiek voor elk gerechtelijk gebied te werk.