Definitie van centraal zenuwstelsel

De Zenuwstelsel is verdeeld in twee grote delen, de, Centraal zenuwstelsel en de Perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg, de hersenen op hun beurt bestaan ​​uit de hersenen, het cerebellum en de hersenstam. Het perifere zenuwstelsel bestaat uit de verschillende perifere zenuwen die naar buiten komen of het ruggenmerg bereiken, deze zijn verspreid over het lichaam.

Alle organen waaruit het centrale zenuwstelsel bestaat, bevinden zich in een benige beschermende structuur die wordt gevormd door de schedel en het wervelkanaal, Ze zijn ook bekleed met drie membranen die bekend staan ​​als hersenvliezen waartussen een ruimte genaamd subarachnoïd wordt gecreëerd waar de vloeistof circuleert cerebrospinaal; Deze vloeistof bestaat voornamelijk uit verschillende elementen: eiwit, ionen, glucose en bloedcellen die tot het immuunsysteem behoren, hun functie is om de uitwisseling mogelijk te maken van verschillende stoffen tussen het zenuwstelsel en het bloed, die ook demping en bescherming bieden mechanica.

In het centrale zenuwstelsel kunnen twee klassen van stoffen worden onderscheiden door hun kleur, namelijk de witte stof en de grijze stof. De grijze stof wordt gevormd door de lichamen van neuronen, terwijl de witte stof overeenkomt met de uitlopers van neuronen die zenuwvezels worden genoemd.

Wat onderscheidt de mens van het dier?

De hersenen zijn het belangrijkste orgaan van het zenuwstelsel, het oppervlakkige deel of de hersenschors is wat onderscheidt de mens van de rest van de dieren en er zijn de gebieden die de associatie en integratie hogere mentale functies, functies als motoriek, gevoeligheid en gevoeligheid worden daar geregeld. perceptie informatie van de gezichts- en gehoororganen, het vermogen om te spreken en te begrijpen wat er wordt gehoord, de vermogen om wiskundige bewerkingen uit te voeren, lateraliteit te identificeren en het vermogen om te relateren, hoe dieper het is systemen vinden die verband houden met emoties, geheugen, hormonale controle, regulatie van circadiane ritmes of klok biologisch, de temperatuur- en eetlust.

De fundamenten van het cerebellum

Het cerebellum is een structuur die fundamenteel gerelateerd is aan de coördinatie motoriek, houding en Balans, is betrokken bij de nauwkeurigheid van de beweging prima. De hersenstam, ook wel de hersenstam genoemd, bestaat uit de middenhersenen, de pons en de medulla oblongata; regelt autonome of onvrijwillige functies, staat de bewustzijnsstaat toe en is de plaats waar een reeks reflexen is geïntegreerd die de positie en houding van het hoofd met de positie van de ogen, maakt ook de doorgang mogelijk van zowel de stijgende als de dalende paden tussen de hersenen en het cerebellum met de medulla ruggengraat.

Voedingsstoffen, zuurstof en voorzorgsmaatregelen

Het centrale zenuwstelsel ontvangt voedingsstoffen en zuurstof via vier slagaders die het bereiken nadat ze door de gaten in de schedel zijn gegaan, in het voorste deel zijn de twee interne halsslagaders en naar achteren de wervelslagaders, deze zijn geïntegreerd en vormen een bekend circuit Veelhoek van Willis. De hersenslagaders kunnen de zetel zijn van ziekten zoals arteriosclerose en aneurysma's die zijn de belangrijkste oorzaken van beroertes en hersenbloedingen respectievelijk. De veneuze circulatie van de hersenen is anders dan die van de rest van het lichaam, er zijn aderen en ook reservoirs waardoor de bloed terug naar het hart, bekend als veneuze sinussen, zodra het de schedel verlaat, gaat het naar de aderen van de nek.