Definitie van landbouwgrond

Het concept van de bodem agrarisch is er een die wordt gebruikt op het gebied van productiviteit verwijzen naar een bepaald type grond dat geschikt is voor alle soorten gewassen en plantages, dat wil zeggen voor landbouwactiviteiten of landbouw. De landbouwgrond moet in de eerste plaats een vruchtbare bodem zijn die de groei en ontwikkeling van verschillende soorten landbouw mogelijk maakt cultuur Dat ze vervolgens worden geoogst en gebruikt door de mens, waarvoor het ook geschikt moet zijn voor zijn componenten voor de mens.

Als we het hebben over landbouwgrond, hebben we het over een speciaal type grond dat bepaalde elementen moet hebben die het geschikt maken voor de groei van gewassen. Naast een vruchtbare bodem, met een belangrijke samenstelling van humus (of het organische deel van de bodem), moet de landbouwgrond de belangrijkste voedingsstoffen bevatten zoals nitraten, ammonium, fosfor, kalium, sulfaat, magnesium, calcium, natrium, chloride en andere zoals ijzer, koper, mangaan, hoewel de laatste in minder proportie. Al deze voedingsstoffen kunnen worden versterkt en kunstmatig worden toegevoegd door meststoffen die worden toegepast in de gebieden die dit het meest nodig hebben. Het is belangrijk dat de gebruikte meststoffen niet schadelijk of giftig zijn, want dan gaan die gifstoffen later naar de

Andere elementen die ook gecontroleerd moeten worden om een ​​bodem als een geschikte bodem voor landbouw te beschouwen, zijn bijvoorbeeld de pH van de bodem, zijn textuur en zijn energiegeleiding. Deze drie, in normale parameters, zullen die gewassen helpen om effectiever te groeien en zijn beter kwaliteit, in staat zijn om zonder enig probleem door de mens te worden geconsumeerd en producten worden van hoge duur en weerstand tegen mogelijk slecht weer of andere factoren extern.