Concept in definitie ABC

Geluk is een van de vele emoties en stelt dat mensen in dit leven ervaren en wordt geassocieerd met een gevoel van volheid, vreugde, plezier en vervulling.

Zoals met alle emoties, heeft geluk een fysiologische verklaring, het resultaat van een vloeibare neurale activiteit waarbij de factoren interne en externe interactie en wederzijds stimuleren van het limbische systeem, die is samengesteld uit verschillende hersenstructuren zoals: de thalamus, de hypothalamus, hippocampus, hersenamygdala, septum, corpus callosum en middenhersenen en waarop de functie rust om te reageren op de emotionele stimuli die vereisen. In die zin is de deelname bepaalde stoffen, zoals dopamine, a neurotransmitter betrokken bij de meeste fenomenen die plezier genereren, zoals geluk en beloning zelf. Dat is de reden waarom bepaalde medicijnen die inwerken op hersencircuits die zijn verbonden door dopamine zijn gerelateerd aan welzijn, zoals het geval is met de meeste antidepressiva modern.

Ondertussen, geluk Het is niet voor iedereen hetzelfde en dit komt omdat alle mensen uniek en onherhaalbaar zijn, wat ertoe leidt dat we verschillende aspiraties, ambities en doelen in het leven hebben, wat ook veel te maken zal hebben met de prestatie of het doel waarnaar wij mensen streven, dat niets anders is dan het bereiken van geluk in wat we doen en samen met de affectieve omgeving die we hebben gekozen.

Dan zal het vanwege deze differentiaties die typisch zijn voor de menselijke soort zijn dat voor sommigen, bijvoorbeeld, trouwen met de persoon van wie je houdt, is gelijk aan geluk, maar voor anderen betekent dit geen geluk en als het is om een ​​reis te ondernemen naar een bestemming die altijd Ik mis. Ook, en op hetzelfde pad, zijn er mensen die gelukkig een leven leiden zonder veel schokken en veranderingen, aan de andere kant zijn er anderen die geloven dat een routinematig leven zonder emoties of adrenaline gelijk staat aan een gefrustreerd bestaan, de belangrijkste oorzaak van ongelukkig zijn volgens ze zeggen.

Hieruit volgt dat geluk een intern proces is dat meer zal afhangen van de idealen van het leven die we hebben en hebben voorgesteld, dan van een sociale conventie. opgelegd door de samenleving waarin we leven en dit is heel duidelijk op basis van het feit dat wat mij gelukkig maakt wel en niet degenen die mij gelukkig maken, kan maken kant. Deze schijnbare tegenstrijdigheid doet zich voor op alle schalen van het menselijk bestaan, vanuit de innerlijke wereld zelf van elk menselijk wezen, door paren, kerngezinnen, kleine gemeenschappen en zelfs landen. In deze context kunnen fenomenen als filantropie, altruïsme of geloof worden beschouwd als hulpmiddelen die uiteindelijk persoonlijk geluk proberen te bereiken in de zoektocht naar het geluk van anderen, misschien wel een van de meest nobele paden in deze zin.

Het is echter verstandig om vreugde van geluk te onderscheiden, aangezien wordt verondersteld dat geluk een rationele sublimatie van emoties vereist. Zo kan een dier gelukkig of gelukkig zijn, maar het is moeilijk te bepalen of het gelukkig is. Aan de andere kant kan een mens zowel opgewekt als gelukkig zijn, of opgewekt maar nog niet gelukkig.

In ieder geval is het gepast om te erkennen dat geluk niet alleen afhangt van de grote aspiraties die een persoon kan verwezenlijken, maar ook van de kleine dingen van alledag, evenals de oplossing van die alledaagse aspecten die zich voordoen als kleine uitdagingen, zullen er ook toe bijdragen dat iemand meer of minder gelukkig wordt. De werkelijkheid vormt volgens subjectieve inschattingen verre van een permanent obstakel voor het bereiken van geluk, maar vertegenwoordigt misschien een wonderbaarlijk instrument om dit levensdoel te bereiken waarnaar elk individu streeft, op een gepersonaliseerde manier of als een titel van de gemeenschap waarvan hij deel uitmaakt een deel.