Concept in definitie ABC

De term fysionomie of fysionomie, aangezien beide spellingen correct zijn, heeft twee componenten: physis wat gelijk is aan natuur en gnomon wat onderscheiden betekent. Wat de betekenis van de term betreft, zijn er twee mogelijke betekenissen: het is de verschijning van iemands gezicht of de uiterlijk buitenkant van iets.

De taal van het gezicht

Wij mensen communiceren met woorden, met gebaren en met ons gezicht, aangezien gelaatstrekken en uitdrukking ze geven informatie over wie we zijn. Er zijn zelfs specialisten op dit gebied die beweren dat het mogelijk is om de persoonlijkheid van iemand op basis van hun gelaatstrekken. In die zin duiden brede gezichten op opofferingsvermogen, de glimlach is gerelateerd aan niveaus hormonale, asymmetrische gezichten duiden op een mate van depressie en grote ogen worden geassocieerd met: beminnelijkheid.

Degenen die de kennen taal van het gezicht bevestigen ze dat er veel aspecten zijn die over jezelf spreken: de huidskleur, de richting van de wenkbrauwen, het uiterlijk, de neus, de lippen of de mond. Zo duiden de dunne lippen op zelfbeheersing, de opgetrokken neus drukt ijdelheid uit en de borstelige wenkbrauwen zijn typerend voor vitale en impulsieve mensen.

Vanuit historisch oogpunt is de relatie tussen het gezicht en de persoonlijkheid een vraag die benaderd door de oude Grieken, die gezichts- en lichaamstekens analyseerden om de ziel te begrijpen mens. De discipline dat gelaatstrekken bestudeert, is fysionomie en het is een kennis die interesse heeft gewekt in de wereld van schilderen, onder schrijvers of in de wereld van psychologie (In de 19e eeuw was frenologie een discipline die de criminele neigingen van individuen bestudeerde op basis van de kenmerken van hun gezichten).

De uiterlijke verschijning van iets

Alles om ons heen heeft een uiterlijk en dus een fysionomie. Met andere woorden, alles heeft een vorm en een bodem. Wanneer wordt verwezen naar het menselijk gezicht, communiceert zijn vorm informatie over de persoonlijkheid en het karakter, dat wil zeggen, de achtergrond van iemand. Evenzo, wat heeft een dimensie Mens kan worden begrepen met het onderscheid tussen vorm en grond.

Om dit idee te illustreren kunnen we: denken in een persoonlijk probleem, dat zijn fysionomie heeft (het uiterlijk van het probleem) en tegelijkertijd zijn diepe deel of achtergrond, dat wil zeggen de implicaties van het probleem.

Foto's: Fotolia - Rawpixel / bst2012