Definitie van chemische formule

de formules het zijn normaal gesproken uitdrukkingen die symbolen gebruiken om problemen uit te drukken die inherent zijn aan het onderwerp dat ze bevatten. De meest voorkomende zijn die worden gebruikt en voorgesteld om iets op te lossen, onder andere een wiskundig probleem, een logisch probleem. Om deze reden wordt het concept formule altijd geassocieerd met de oplossing van een specifieke vraag, dat wil zeggen, het is het middel waarmee een bevredigende oplossing kan worden opgelost.

De formules die succesvol zijn, omdat ze de problemen rond dit of dat ding precies weten op te lossen, zijn meestal juist daarom zeer begeerd, omdat ze helpen om iets op te lossen. Wanneer een individu succesvol is in zaken, en zijn zaken zijn het meest succesvol, dan is dat omdat hij een formule heeft die weet hoe hij moet werken. Ondertussen is het gebruikelijk dat uw concurrenten of de pers praten over de formule voor uw succes en deze willen ontdekken om deze zelf te herhalen.

Ondertussen, en zoals de naam al doet vermoeden, de chemische formule is een formule die aanwezig is in opdracht van het gebied van de chemie, met als belangrijkste functie die van vertegenwoordigen al die componenten waaruit een bepaalde chemische verbinding bestaat. Ondertussen geeft het de hoeveelheid van elk onderdeel in kwestie aan en ook het aantal atomen.

Vaak geven de formules van deze klasse ook gegevens over de bindingen van atomen

De periodiek systeem Het bestaat uit 118 elementen (er zijn metalen, metalloïden, niet-metalen en gassen edelen). De meeste worden in pure staat in de natuur gevonden (met name 92) en de rest (26) zijn creaties die synthetisch in laboratoria zijn gemaakt. Ze worden besteld bij hun complexiteit (Waterstof is de eenvoudigste en heeft nummer 1 in de tabel en uranium is de meest complexe en heeft nummer 92). Symbolen worden gebruikt om te verwijzen naar een element of een samenstelling van meerdere elementen. Het is de moeite waard eraan te denken dat in de oudheid symbolen werden gebruikt om uit te leggen wat de componenten van de natuur waren (aarde, vuur, lucht Y Water).

Elk chemisch element heeft een naam en de afkorting ervan wordt gebruikt om het weer te geven (koolstof is C, ijzer Fe, natrium Na, zilver Ag, lood Pb ...). Sommige afkortingen komen van de oorspronkelijke Latijnse namen

EEN symbool van een stof vertegenwoordigt een atoom van de stof. In de natuur bestaat het overgrote deel van de stoffen echter niet als geïsoleerde atomen, maar als een combinatie van meer dan één atoom. Laten we een voorbeeld nemen. Twee waterstofatomen vormen a molecuul waterstofgas en chemici symboliseren het met een formule, in dit geval H2. De chemische formule wordt gevormd door de afkorting van het element en een getal in het subscript dat het aantal atomen aangeeft
in het molecuul.

De formules worden gebruikt om ook moleculen van chemische verbindingen te symboliseren, dat wil zeggen combinaties van de verschillende elementen. De beroemde H20-waterformule betekent dat twee waterstofatomen zich combineren met één zuurstofatoom in elk molecuul. Een ander veel voorkomend element is keukenzout (natriumchloride) en de chemische formule is NaCl.

Formules worden ook gebruikt in chemische reacties

Als we bijvoorbeeld zink en zwavel mengen, vormen we zinksulfide met als formule ZnS, wat betekent dat het wordt gevormd door een atoom van
zwavel en een zinkatoom.

Als we aan het heelal denken, kan het lijken alsof materie een distributie erg complex. In werkelijkheid is dit niet het geval, aangezien 99% van het hele universum bestaat uit waterstof en helium en slechts 1% voor de rest van de elementen.

Het is vermeldenswaard dat dit soort formules en formules in het algemeen worden gekenmerkt door hun beknoptheid en daarom de informatie Het wordt uitgedrukt in symbolische en overeengekomen termen, dat wil zeggen dat er regels zijn die de nomenclatuur van een formule bepalen chemie.

Formeel heet het chemische nomenclatuur en bestaat uit een reeks regels die worden gebruikt om zowel chemische elementen als verbindingen te noemen.

De missie van deze nomenclatuur is dat elke chemische naam zonder enige twijfel door iedereen kan worden herkend. Er is een naam voor elke stof en dit helpt ervoor te zorgen dat er geen fouten zijn over de verbindingen.

Er zijn verschillende chemische formules, namelijk: het empirische en het moleculaire de meest voorkomende. De eerste geeft het aantal atomen in een chemische verbinding aan. En het molecuul wordt gebruikt om de soorten atomen aan te geven die in een moleculaire verbinding zitten en het aantal dat overeenkomt met het soort atoom.