Concept in definitie ABC

In de religie katholiek een monnik is lid van een gemeenschap of familie religieuze die geloften heeft afgelegd armoede, kuisheid en gehoorzaamheid. De monnik leidt een levensmodel volgens de regels van zijn gemeenschap.

Soms worden de termen monnik en priester verward

In die zin betekent het zijn van een monnik niet noodzakelijkerwijs priester zijn, aangezien de religieuze roeping niet noodzakelijk gericht hoeft te zijn op het priesterschap. De priester of priester is degene die het sacrament van de priesterorde heeft ontvangen en daarom de kan vieren baan Mis (de priester kan deel uitmaken van een religieuze familie of deel uitmaken van een bisdom).

De termen monnik en frater zijn vergelijkbaar, maar elk van hen is gerelateerd aan een andere historische context. De eerste christelijke monniken leidden een teruggetrokken leven gewijd aan ascese, dat wil zeggen, de zuivering van de geest door afstand te doen van materiële goederen (Na verloop van tijd verlieten sommige monniken het eenzame leven en stichtten gemeenschappen die werden bestuurd door een bepaalde regel, zoals de heerschappij van St. Benedictus). De eerste christelijke broeders verschenen in de

Franciscaanse, Dominicaanse, Augustijner of Karmelieten zijn geïntegreerd in hun overeenkomstige bedelmonniken

Een bedelmonnikenorde is eigenlijk een religieuze orde waarvan de hoofdregel armoede is manier van leven (het woord bedelmonnik komt van bedelaar, de arme persoon die leeft van de liefdadigheid van de rest).

De leden van de verschillende orden leven in gemeenschap en beschouwen zichzelf als broeders. Als de religieuze gemeenschap mannelijk is, zijn de leden broeders en als het vrouwelijk is, worden de zusters zweren genoemd.

De verschillende bedelmonnikenorden, vooral die van de Dominicanen en Franciscanen, ontstonden in de 13e eeuw in een poging om de katholieke kerk te hervormen tot een nieuwe. spiritualiteit en een meer nederige religieuze levensstijl gebaseerd op het ideaal van armoede.

Sint Franciscus van Assisi, het archetype van een monnik in de Middeleeuwen

De Franciscaanse orde werd in het begin van de 13e eeuw gesticht door Franciscus van Assisi. Deze monnik kwam uit een rijke familie die toegewijd was aan Handel van stoffen en in zijn jaren van jeugd hij kleedde zich graag elegant en genoot van materiële goederen. Nadat hij Gods roeping had ontvangen, gaf Franciscus al zijn rijkdom en comfort op en gaf hij zich volledig aan de meest behoeftigen.

Het religieuze voorstel dat hij bepleitte was gebaseerd op het nederige leven en de idealen van armoede uit de evangeliën. Met een paar volgelingen stichtte hij de Franciscaanse orde en werkte later samen met Clara de Asís zodat zij de vrouwelijke orde van de Clarissen stichtte. In een paar jaar tijd verspreidden de Franciscanen zich over Italië, Frankrijk en Spanje.

Sint Franciscus van Assisi noemde zijn orde met de term "minderbroeders", omdat hij op deze manier het idee van bescheidenheid onder de leden van uw gemeenschap.

Foto: Fotolia - Comugnero Silvana